MSNSelectedArticles: ایرانیان درپهنه ی سرزمین نیاکان آریایی: ١٧

نخست: ویژگی های ظاهری آریایی ها
الف - بنا بر نوشتاری زیر عنوان "ویژگی های ظاهری نژاد آریایی" در تارنمای آرتیاس : "نژاد آریایی یکی از شاخه های نژاد سفید پوستان است. نژاد آریایی دارای ۱۲ ویژگی به شرح زیر است:
١ - پیشانی: آریایی ها اغلب دارای پیشانی صاف و بلند هستند و گفته شده است که هرچه پیشانی صاف تر و شیب کمتری داشته باشد بهتر است. البته در برخی از افراد آریایی، پیشانی کوتاه هم دیده می شود.
٢ - ابرو: فاصله دو ابرو در آریاییان کم است و در برخی موارد ابروها با موهایی به هم پیوند می خورد. ابروها معمولا از دو طرف تا گوشه ی چشم امتداد می یابد، قوس ابرو هم نه زیاد صاف است و نه زیاد قوس دار. همچنین ابرو کشیده تر و پر پشت تر از نژاد های دیگر است بطوریکه در هیچ نژاد دیگری ابرو ها به این صورت بهم نزدیک نیست.
٣ - موی صورت: مردان در این نژاد دارای ریش و سبیل پر پشت هستند بطوری که موی صورت قبل از ٣٠ سالگی کاملا پر می شود. سرعت رشد ریش و سبیل در این نژاد دو برابر اعراب است. همچنین سبیل بعد از ۵ سانتی رشد کاملا به صورت پف کرده پشت لب ها را کاملا می پوشاند. در دوران باستان پر پشتی ریش و سبیل نماد اصیل و نجیب بودن بوده است برای همین شاهان هخامنشی در نگاره ها دارای ریش و سبیل بلند و پر پشت بوده اند. بعد از هخامنشیان و در دوران اشکانیان و ساسانیان به علت بیماری های پوستی تیغ زدن ریش و گذاشتن سبیل در بین ایرانیان مرسوم شد رسمی که هنوز در بین کردها و شمالی ها و بختیاری ها مرسوم است.
۴ - جنس مو: موی سر آریایی ها در مناطق معتدل و سرد نسبتا صاف و نرم است اما کاملا صاف نیست و با موج هایی همراه است، در مناطق نیمه گرم و یا کاملا گرم بخصوص شاخه ی پارس ها موهای فرفری هم دیده می شود و باید خاطر نشان ساخت که جنس فر موی آریایی ها با فر موی خشن اعراب و همچنین جنس موی سیاه پوستان متفاوت است. رنگ مو هم اکثرا خرمایی است اما موهای بور و روشن و همچنین موهای کاملا سیاه هم در بین آنان دیده می شود.
۵ - چیدمان دندان ها: دندان های ردیف بالا در این نژاد تقریبا به صورت عمودی است. عمود بودن دندان های ردیف بالا با بلند کردن لب بالایی کاملا مشخص است.
٦ - هم راستا بودن پیشانی و چانه از نیمرخ: صورت نژاد آریایی از نیم رخ صاف و چانه اغلب در راستای پیشانی قرار دارد یعنی شیب صورت از نیم رخ کم است. بطوری که پیشانی و چانه از نیم رخ به صورت یک خط عمود به نظر می رسد. همچنین، گونه ها برآمدگی چندانی ندارد. داشتن صورتی شیب دار از نیم رخ بطوری که پیشانی خیلی زیاد شیب دار باشد و یا چانه از پیشانی جلو تر و گونه های بر آمده و با بیرون زدگی زیاد متعلق به نژاد آریایی نیست.
٧ - فرم بینی از نیم رخ و روبرو: بینی در آریاییان از رو برو باریک و یا پهنای کمی است ولی از نیم رخ کشیده تر است. بینی همانند کوهی دوچشم را از هم جدا می کند. همچنین استخوان بینی که در بین دوچشم قرار دارد بزرگتر از نژاد های دیگر است. این استخوان با لمس بینی کاملا احساس می شود و در نژاد های دیگر خیلی کوچکتر از نژاد آریایی است. در برخی از آریایی ها استخوان بینی آنقدر بزرگ شده است که بینی به صورت نوک عقابی غوز دار در آمده است. بینی نوک عقابی دلیل کافی بر نژاد آریایی است که هرکس صاحب این بینی است بطور شک متعلق به نژاد آریایی است.
٨ - فرم چشم ها: چشم ها در نژاد آریایی به صورت کاملا معمولی است که گاهی کوچک و گاهی بزرگ است. چشم در نژاد آریایی در یک گودی قرار گرفته و کمان بالایی چشم از کمان پایینی باز تر است. رنگ چشم از توسی تا مشکی متغیر است. همچنین زاویه دو طرف چشم ها در یک راستا قرار دارد.
٩ - لب: لب آریایی ها معمولا کوچک و نسبتا کلفت است. اما لب های کشیده و نیمه نازک نیز در این نژاد دیده می شود.
١٠ - فرم چانه: چانه در نژاد آریایی تقریبا هم راستای پیشانی است. چانه های خیلی کوچک و یا چانه های خیلی بزرگ که به مقدار قابل توجهی از پیشانی جلوتر باشد مربوط به نژاد آریایی نیست.
١١ - سر شانه های پهن و جمجمه های بزرگ: آریایی ها دارای سر شانه های نسبتا پهن می باشند و علت آن نیز، بزرگی و برآمدگی استخوان های کتف و ترقوه است. بطوری که حتی در لاغر ترین افراد هم شانه ها کمی کشیده به نظر می رسد. همچنین سقف جمجمه آریایی ها دارای قوس کمی است و کمی تخت به نظر می رسد .جمجمه در نژاد آریایی وسعت زیادی دارد که نشانه ی بزرگ بودن مغز در این نژاد است.
١٢ - فاصله ی نرمه ی گوش تا زاویه ی فک پایینی: از ویژگی های منحصر به فرد نژاد آریایی فاصله ی نرمه ی گوش تا زاویه ی فک پایینی است. زاویه ی فک پایینی که بین یک تا سه انگشت زیر گوش قرار دارد به راحتی با دست قابل لمس است. فاصله ی نرمه ی گوش تا زاویه ی فک پایینی در این نژاد بین یک تا سه انگشت است این در حالیست که این فاصله در سفید پوستان دیگر بیش از چهار انگشت و در نژاد عرب کاملا چسبیده به گوش است".
ب - "آریوبرزن" در نوشتاری زیر عنوان "خصوصیات ظاهری آریائیان" می نویسد: "آریایی ها اغلب پیشانی بلند و کشیده، چشمانی غالبا سبز و گاها آبی، دماغی کشیده، موهای طلایی رنگ، پوستی سفید رنگ مایل به صورتی هستند. اما گاه آریایی های با چشمان سیاه و قهوه ای و موهای مشکی هم وجود دارند که این امر بر اثر تابش پرتو بیش اندازه ی آفتاب و گاهی بر اثر تداخل نژادی می باشد.
هنوز آمار رسمی در مورد درصد ایرانیان آریایی خالص وجود ندارد اما آمار، حاکی از تنها ١٠ درصد آریایی ساکن ایران که خالص هستند خبر می دهد مابقی یا تلفیقی از آریاییان با دیگر نژاد ها یا از نژاد های دیگر هستند. این آمار پایین به خاطر سونامی های تاریخی نظیر حمله ی مغول و اعراب و آمیزش های اجباری صورت گرفته و در حال حاضر به خاطر عدم آگاهی در انتخاب همسر مناسب است. اما هم اکنون در آسیا فرزندان آریایی به طور پراکنده و محدود در شمال هند، قسمت های محدودی از افغانستان و پاکستان و ایران ساکن هستند و البته در اروپا که عمده ی این نژاد در کشور آلمان ساکن است.
آریایی ها اغلب انسان هایی باریک و بلند، صورتی کشیده، دماغی کشیده، اغلب چشمانی بادامی شکل، برخی با پلک های افتاده و با رنگ های غالبا سبز و تعدادی آبی و حتی قهوه ای یا مشکی نیز وجود دارد. رنگ موی آریاییان طلایی رنگ (بور) و حتی موهایی با رنگ های تیره تر همانند مشکی و قهوه ای نیز وجود داردکه تاریک شدن رنگ مو از طلایی به مشکی و قهوه ای و تاریک شدن رنگ چشم از سبز و آبی به قهوه ای و مشکی در صورت عدم تداخل نژادی به خاطر حساس بودن به آفتاب و شدت آفتاب در ایران و ایجاد لعاب حفاظتی در برابر پرتو آفتاب است. جنس موی آریاییان معمولا موج دار یا لخت و افتاده است. نوع فری موی آریاییان با فری موی دیگر نژاد ها همچون سیاه پوستان تفاوت عمده دارد.
رنگ پوست آریاییان سفید مایل به کرمی و یا سرخ است. رنگ پوست فقط در برابر آفتاب شدید و مدت متوالی سوخته به نظر می رسد. فرم لب ها اغلب گوشتی و خوش فرم است در این میان لب های نیمه نازک هم دیده می شود اما لب های تماما نازک متعلق به آریایی ها نیست. عمده ی آریاییان خوش اندام و دارای استخوان بندی و چهار چوب متناسب هستد. جنس صدا به خاطر فرم بندی فک، گرم و خشن است".
پ - بنا بر نوشتاری زیر عنوان "نژاد آریایی" در تارنمای ٢٠ - ایران : "در مورد خصوصیات ظاهری نزاد آریایی می توان گفت که اغلب انسان هایی هستد با پیشانی های تخت و بلند، فاصله نزدیک بین دو ابرو و رویش مو ی مختصر یا زیاد در بین ابروها و همچنین صورتی کشیده، هم راستا بودن پیشانی و چانه از نیم رخ و دماغی کشیده و برجسته که از روبرو دارای پهنای کم ولی از نیم رخ دارای پهنای قابل ملاحظه ای می باشد".
ت - تارنمای دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا زیر عنوان "آریائی" می نویسد: "با مطالعه ی بازمانده ی استخوان ‌ها و بررسی جمجمه ‌های اقوام مهاجر، آنان را دارای جمجمه ی گرد یا قصیر الراس دانسته‌اند. نمونه ‌هایی از این نوع جمجمه ‌ها در تپه سبلک کاشان دوران «الف» و «ب» و گوی تپه، دوران «د» مربوط به هزاره ی دوم پیش از میلاد در نزدیکی دریاچه ی ارومیه و شاه تپه در ۱۳ کیلومتری غرب گرگان یافت شده است. اقوام بومی دارای جمجمه‌ های مستطیل الراس بودند که در هزاره ی چهارم و سوم پیش از میلاد و حتی در اواخر هزاره ی دوم در ایران در اکثریت بودند، تا اینکه در هزاره ی اول پیش از میلاد صاحب جمجمه ‌های قصیرالراس جایگزین آنها شدند".
دوم: ویژگی های باطنی آریایی ها
الف - برخی از ویژگی های باطنی: تارنمای دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا می نویسد: "در اعتقادات ایرانی، ایرانویج آرمانشهر ایرانیان است. در مینوی خرد، مشخصات این آرمانشهر بدین شرح آمده است و پیداست که اورمزد ایرانویج را از دیگر جای‌های و روستاها بهتر آفرید و نیکی‌اش این است که زندگی مردم در آنجا سیصد سال است و زندگی گاوان و گوسفندان صدوپنجاه سال و درد و بیماری کم دارند و دروغ نمی‌ گویند و شیون و مویه نمی ‌کنند و دیو آز به تن آنان کمتر مسلط است و ده مرد از نانی که می‌ خورند سیر می‌ شوند و ... قانونشان بهی است و چون بمیرند پارسایند...".
ب - برخی از اعتقادات آریایی ها: تارنمای نسل آریایی زیر عنوان "مذهب و مظاهر مورد احترام آریایی ها" می نویسد: "آریایی ها از دیر باز مظاهر طبیعت را ستایش می کردند و پرستش و احترام به آب، آتش، باد و خاک در میان آریایی ها متداول بوده و به نور و تاریکی و تاثیرات آن در حیات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انسان پی برده و نیکی و بدی را در ارتباط با دو نیروی بالا می دانستند. البته در آغاز برای دفع نیروهای آسیب رسان و بیماری زا و بی اثر کردن آنها مهره های گوناگون از شاخ جانوران و گوش ماهی به گردن خود می آویختند و یا بصورت دست بند مورد استفاده قرار می دادند. آنان اعتقاد داشتند این مهره ها بصورت طلسم از توانایی ارواح و نیروهای آسیب رسان در زندگی انسان و جانوران و کشتزارها و مراتع می کاهند (نمونه ای از این اشیاﺀ در ناحیه ی فارس یافت شده است) . علاوه بر این در قبر انسان ها زینت آلات و حتی اشیاﺀ و ابزار های زندگی و جنگی و شکار بدست آمده است که بیانگر اعتقاد آریایی ها به زندگی بعد از مرگ است.
آریایی های باستان، خورشید و ماه را به عنوان معبود خود ستایش نمی کردند ولی تاثیر آن ها را در زندگی خود به ویژه در امر کشاورزی و دامپروری و حیات خود موثر می دانستند. آریایی ها برای بدست آوردن محصول خوب کشاورزی و افزودن دام های خود به توانایی عناصر فوق معتقد بودند و بر این باور بودند که تابش خورشید و بارش باران، آفات و بیماری دام و انسان را دور می کند. آریایی ها نیز مانند بسیاری از ملل کهن به ارواح و نیروهای زیان آور و سودمند باور داشتند و معتقد بودند که گنج ها و ذخایر طبیعت، نعمت ها، محصولات خوب و تندرستی و شادی و مانند آن نیرو های خیر و خوب به آدمی ارزانی می دارد. از جمله ی این نعمت ها می توان به باران و روشنایی اشاره کرد. آنان همچنین به پیکار میان نیرو های خوب و بد اعتقاد داشتند. به عنوان مثال تیرگی شب (تاریکی ، ظلمت)، زمستان، خشک سالی، قحطی، بیماری ها و سایر آفات را از جانب نیرو های بد و زیانکار و پیروزی نیرو های زیانکار بر نیرو های سودمند می دانستند. آنان نیرو های سودمند را دوست داشته و آنان را مورد پرستش و احترام قرار می دادند و نیروهای زیانکار را دشمن خود می دانستند و برای در امان ماندن از آنان به ورد و افسانه ها متوّسل می شدند که بعد ها با تکامل آنان بصورت جادوگری در آمد . پرستش میترا خدای آفتاب عهد باستان بی تردید متعلق به این مقطع زمانی توسط آریایی ها است.
آریایی ها اماکن مقدس خود را برای عبادت و بزرگداشت خدایان در بلندی ها و یا کوه ها و کشتزارها و حتی مناطق مسطح انتخاب می کردند.
مذهب آریایی های ایرانی و هندی مدت ها یکی بود زیرا آنان مدّت ها به یک زبان واحد سخن گفته و با هم زندگی می کردند. پس از جدایی آریایی ها از شاخه ی ایرانی و هندی (که این جدایی سده ها پس از زندگی مشترک آنان به طول انجامید) جدایی مذهب نیز در بین آنان به وقوع پیوست. میترا از خدایان آریایی پیش از آغاز جنبش آنها یعنی پیش از آمدن به هند و ایران است . البته میترا از دیر باز دارای پیروان زیادی در طول تاریخ بوده و با مسیحیت هم رقابت می کرد و نفوذ میترا در تعالیم ادیان دیگر ایرانی و غیر ایرانی، اصلی اجتناب ناپذیر بوده است. یکی دیگر از الهه ها (آناهیتا) الهه ی باروری و نعمت و باران است که از دیر باز در ایران پرستش شده است".
پ - بنا بر نوشتاری زیر عنوان "آریایی ها که بودند؟" در تارنمای ٢٠ - ایران: "آرین های ایران وقتی به ایران آمدند، از نظر تمدن عقب تر از همسایه های خود یعنی بابل و آشور بودند و چیزهای زیادی از آن ها یاد گرفتند. ولی از نظر اخلاقی بر آنان برتری داشتند چون اعتقادات آریایی ها سعی و کوشش و کار کردن را تشویق می کرد و دروغ را یکی از بزرگ ترین اعمال بد به شمار می آورد".
ت - تارنمای فرهنگسرا در نوشتاری زیر عنوان "نوروز" می نویسد: "سران دولت هخامنشي در آداب و رسوم و قوانين سرزمين‌هاي غير آريايي‌ نشين كمتر مداخله مي‌كردند ولي در مصر و حبشه كه بيش از يک قرن يكي از ايالات ايران به شمار مي‌رفت، آيين هاي نوروز را رواج داده بودند و با اعزام سفير به حبشه از شاه انتخابي اين كشور خواسته بودند كه نوروز را برسميت بشناسد و برگزار كند، آلودن محيط‌ زيست (آب و هوا و زمين) را منع، و براي دروغ‌گفتن و سوء نيت مجازات در نظر بگيرد.
داريوش هخامنشي كه در گسترش آيين‌هاي نوروزي در ميان متصرفات غيرآرين امپراتوري ايران سعي بليغ داشت در مراسم نوروز ۵١۵ پيش از ميلاد (هفت‌سال پس از آغاز فرامانروايي اش) تصميم خود را در زمينه ی ايجاد سنگ نبشته ی بيستون (حاوي آرزوها، اندرزها و شرح قلمرو ی ايران) اعلام كرد كه مورخان با توجه به اين سنگ نبشته گفته‌اند ايران تنها كشور جهان است كه سند مالكيت دارد. بزرگترين آرزوي داريوش كه در اين كتيبه آمده، اين است كه خداوند ايران را از آفت دروغ و خشكسالي مصون سازد".
یادداشت پایانی
١ - منابع گوناگون در بررسی های مربوط به خصوصیات " آریایی ها" از زیبایی و هوش و ذکاوت سرشار آنان نیز نام برده اند. اما چون این بررسی ها متکی به شواهد مستند آماری و علمی نبوده اند از ذکر آن ها در اینجا خود داری شده است.
٢ - تارنماهای آرتیاس، ایران آریایی و ٢٠ - ایران در شرح "ویژگی های ظاهری آریایی ها" و تارنمای نسل آریایی ضمن بحث "مذهب و مظاهر مورد احترام آریایی ها" اگر چه نکات و توصیفات قابل ملاحظه ای را بیان نموده اند اما متاسفانه به هیچگونه منبع و ماخذی اشاره نکرده اند و توضیحات آن ها باید با قید احتیاط تلقی شود.
٣ - نظریاتی پیرامون "اخلاق و رفتار آرین ها" به زبان انگلیسی نیز در برخی از تارنماها منتشر شده است که قابل مطالعه است و علاقه مندان می توانند به آن مراجعه نمایند.
٤ - در مورد "ظاهر" و "باطن"، مولوى سراینده ی نامدار ایران گويد: باطن انسان همانند ظاهر فرشتگان است. چون فرشتگان ظاهراً پنهان اند ولى انسان ظاهراً آشكار و باطناً پنهان است، و اين پنهان بودن به جهت پيچيدگى و عظمت بى نهايت وى است:
گر به ظاهر آن پَرى پنهان بود/ آدمى پنهان تر از پريان بود
نزد عاقل زآن پَرى كه مضمرست/ آدمى صد بار خود پنهان تر است
آدمى نزديك عاقل چون خفى است/ چون بود آدم كه در غيب او صفى است
آدمى همچون عصاى موسى است/ آدمى همچون فسون عيسى است
۵ - جامی، یکی دیگر از سرایندگان نامدار ایران گويد:
ای گرو کرده زبان را به دروغ/ برده بهتان ز کلام تو فروغ
این نه شایستهٔ هر دیده‌ورست/ که زبانت دگر و دل دگرست
از ره صدق و صفا دوری چند؟/ دل قیری، رخ کافوری چند؟
روی در قاعدهٔ احسان کن/ ظاهر و باطن خود یک‌سان کن
یک‌دل و یک جهت و یک‌رو باش/ وز دورویان جهان، یک سو باش
راست جو، راست نگر، راست گزین/ راست گو، راست شنو، راست نشین
دکتر منوچهر سعادت نوری

منابع و مآخذ

ویژگی های ظاهری نژاد آریایی: تارنمای آرتیاس

خصوصیات ظاهری آریائیان - نوشتاری از "آریوبرزن": تارنمای ایران آریایی

نژاد آریایی: تارنمای ٢٠ - ایران

آریائی: تارنمای دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا

برخی از ویژگی های باطنی - نوشتار "آریائی": تارنمای دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا

برخی از اعتقادات آریایی ها: تارنمای نسل آریایی

آریایی ها که بودند: تارنمای ٢٠ - ایران

نوروز: تارنمای فرهنگسرا

نظریاتی پیرامون "اخلاق و رفتار آرین ها" به زبان انگلیسی: برخی از تارنماها

سروده های مولوی و جامی: تارنمای گنجور

گزیده ای از نوشتارها