منافع سیاسی و اقتصادی انگلیس در ایران

  منافع  سیاسی و اقتصادی انگلیس در ایران (نوشته ی ژنرال سرپرسی سایکس پژوهشگر بریتانیایی تاریخ و جغرافیای
ایران): یکی از محترمین سالخورده ی ایران روزی به عنوان اعتراض می گفت: "اصولا چرا دولت انگلیس در کارهای این کشور دخالت و اعمال نظر می نماید؟". برای اینکه مسئله ی مورد بحث بلا جواب نماند توجه کسانی که هم عقیده ی این مرد محترمند به نکات زیر جلب می شود
* ایران یکی از شاهراه های بزرگ بین المللی است که اروپا را به هندوستان متصل می کند
* پس از بسط و توسعه ی نفوذ روسیه ی تزاری در نواحی قفقاز و ترکستان، کشور ایران از طرف تمام نوارهای مرزی شمال قسمتی از نواحی شرقیبا همسایه مقتدر  شمالی دارای مرزهای مشترک گردیده و خواه و ناخواه با آن دولت تماس و اصطکاک پیدا کرده است
 * سرحدات جنوبی ایران را هم خلیج  فارس تشکیل می دهد که بسیار حائز اهمیت می باشد…/ بیشتر: نگاه کنید به سفرنامه ژنرال سرپرسی سایکس یا ده هزار مایل در ایران ترجمه حسین سعادت نوری

تاریخ روابط ایران و انگلستان: بازمی‌گردد به قرن سیزدهم میلادی مطابق قرن هفتم هجری؛ در آن دوران ارغوان شاه نواده هلاکو خان در ایران و ادوارد اول در انگلستان حکومت می‌کردند. سفارت انگلستان در ایران، در سال ۱۸۰۰ میلادی ( ۱۱۷۹ خورشیدی) تأسیس شد و رسیدگی به امور کشور هلند را نیز بر عهده داشت. انگلستان همچنین در شهرهای مشهد، تبریز، رشت، شیراز، کرمانشاه، اصفهان، همدان و استرآباد دارای کنسولگری بود. این در حالی است که ایران در آن زمان، فاقد سفارت یا کنسولگری در انگلستان بود. روز بیست و سوم اسفند ماه ۱۱۹۰ خورشیدی (چهاردهم مارس۱۸۱۲ میلادی) قراردادی میان دولت ایران و بریتانیا به امضا رسید که به قرارداد مفصل مشهور شد. این‌قرارداد مکمل قرارداد مجمل به‌ شمار می‌رفت. برپایهٔ این قرارداد، دولت انگلستان متعهد شد که هرگاه‌ دولت ثالثی به ایران حمله کند، جنگ‌افزار، مهمات و کمک نظامی در اختیار ایران قرار دهد و هم‌چنین کمک مالی خود را در دوران جنگ به سالی دویست هزار تومان افزایش دهد. در اجرای مفاد قرارداد مزبور، دولت انگلستان متعهد شد که مبلغ ششصد هزار تومان بابت کمک‌های مالی سه سال گذشته را پرداخت نموده و افزون بر آن ۳۰ هزار قبضه تفنگ و ۲۰ عراده توپ به دولت ایران بدهد. هم‌چنین دولت مزبور، تعداد سی افسر و مستشار نظامی برای تعلیم ارتش ایران، گسیل داشت. اما ۱۶ ژوئیه ۱۸۱۲ (۲۵ تیر ماه ۱۱۹۱ خورشیدی) دولت بریتانیا با امپراتوری روس علیه ناپلئون متحد شد. در سال ۱۱۹۲ خورشیدی (۱۸۱۳ میلادی)، ارتش تزار بخش‌های دیگری از تالش را اشغال کرد. دولت ایران بر پایهٔ قرارداد مفصل از دولت انگلیس تقاضای کمک کرد. اما دولت بریتانیا که با امپراتوری روسیه در برابر ناپلئون متحد شده
بود، حاضر نبود به ایران علیه روسیه یاری کند…/ بیشتر: نگاه کنید به دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا

روابط روحانیت و انگلیس: پول های باد آورده ی هند باعث جذب بسیاری از روحانیون و طلاب شیعی به نجف و کربلا شد. این اولین باری نبود که بذل و بخشش قدرتمندان سبب کوچ روحانیون شیعه به نیت برخورداری از چنین منافع می شد. هجرت برخی روحانیون شیعه از ایران به هند به جهت برخورداری از هدایای مالی پادشاهان "اود" و کوچ روحانیون شیعه جبل عامل از لبنان به ایران در زمان پادشاهان شیعه و روحانی نواز صفوی از آن جمله است. یکی از معروفترین این روحانیون شیخ عزالدین حسین پدر شیخ بهایی است که از مردم جبل عامل لبنان بود. دیگری ملا محمد تقی مجلسی است که از خانوده ای سوریه ای بود و پس از ورود خاندانش به ایران به مقام امامت جمعه اصفهان رسید. پسر او ملا محمد باقر مجلسی در زمان شاه سلطان حسین به درجه شیخ الاسلامی نائل شد و از بزرگترین احیاگران بسیاری از احادیث و بنیانگذاران شیعه امروزه ایران است: تارنمای فارسی ایران

منافع سیاسی و اقتصادی انگلیس در ﺧﻮزﺳﺘﺎن: خوزستان جزء لاینفک ایران به دلایل گوناگونی، از جمله موقعیت ژئوپلیتیکی و برخورداری از ظرفیت های بالقوه اقتصادی و تجاری به لحاظ قرار گرفتن در حاشیه ی خلیج فارس و دریاهای آزاد و نیز بهره مندی از رود کارون و اروند رود در توسعه تجاری و کشت و زرع، همجواری و داشتن مرز مشترک با دولت عثمانی قدیم (بصره محل استقرار انگلیسی ها) و اهمیت روز افزون نفت که نقش مهمی در پیروزی انگلیس در جنگ جهانی اول داشت، توجه دولتمردان انگلیس را بیش از پیش به خود جلب کرد… / بیشتر: نگاه کنید به منافع سیاسی و اقتصادی انگلیس در ﺧﻮزﺳﺘﺎن
(ازامتیازکشتیرانی تا امتیازدارسی وکشف نفت) نوشته ی رضا حبیبی نژاد

تیمورتاش قربانی منافع انگلیس در ایران: با تکیه بر اسناد وزات خارجه انگلستان به بررسی نقش عبدالحسین­تیمورتاش در منظومه دیپلماسی کشورمان در دوره رضاشاه و نقش دولت انگلیس در حذف وی از صحنه سیاسی ایران می پردازد. تیمورتاش که در سمت وزارت دربار، سکان هدایت دستگاه دیپلماسی را نیز بر عهده داشت، با تکیه بر حمایت های رضاشاه وارد مذاکرات مستقیم با دولتمردان انگلیس شد و با اتخاذ سیاست عدم تقابل آشکار با قدرت های موجود، ضمن نزدیکی استراتژیک به شوروی در جهت اعمال فشار بر دولت بریتانیا و با درپیش گرفتن منافع ملی کشورمان گام در این مذاکرات نهاد؛ اما مقاومت تیمورتاش در بسیاری از موارد اختلافی بین الطرفین را موجب شد - که به­عنوان «مسائل معوقه» از آنان یاد می شود- تا دیپلمات های آن کشور در مکاتبات خود با لندن عامل اصلی شکست مذاکرات خود با ایران را شخص تیمورتاش قلمداد نموده و به نوعی خواهان
حذف وی از صحنه سیاسی ایران شوند: تارنمای پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی

اسداله علم به منافع انگلیس در ایران توجه ویژه ای داشت: اسدالله علم همواره به منافع انگلیس توجه ویژه ای داشت، اسدالله علم به دلیل رفتار خوب در برابر انگلیس ها توانست تا آخر عمر حمایت انگلیس و آمریکا را داشته باشد: تارنمای گوشه هایی از تاریخ
تهیه و تدوین:
دکتر منوچهر سعادت نوری
*
همچنین نگاه کنید به
تاریخ روابط سیاسی ایران و انگلیس در قرن نوزدهم میلادی

 و
یادداشت هایی پیرامون زندگی و آثار ژنرال سرپرسی سایکس پژوهشگر بریتانیایی تاریخ و جغرافیای ایران
*
گزیده ای از نوشتارها
https://msnselectedarticles.blogspot.com/2019/07/blog-post_31.html
.بخش های پیشین مجموعه ی یادداشت ها و نوشتارها و نامه ها
==============

گفتنی های تغذیه: ۳۶ - خورش و انواع مشهور آن

خورش در فرهنگ واژه ها
خورش = غذا - طعام (ناظم الاطباء).- قوت - خوردنی: لغت نامه ی دهخدا
خورش = . هرنوع خوراک نسبتاً آبداری که معمولاً با پلو خورده می‌شود - خورشت - خورش قیمه - [قدیمی] خوراک - غذا - خوردنی: فرهنگ فارسی عمید.
خورش = خوردن  - خوردنی - طعام - آنچه با نان یا برنج خورند - خورشت نیز گویند: فرهنگ فارسی معین
خورش = به گروهی از غذاها گفته می‌شود که ترکیبی آب‌دار از سبزی ها سرخ شده یا حبوبات آب‌پز هستند که معمولاً همراه با گوشت پخته و کمی آب‌ سرو می‌شوند. کلمه خورش از برساخت‌های فعل خوردن است. در ایران قدیم قوت اصلی مردم نان بوده‌است و برای قابل خوردن کردن آن چیزی با آن همراه می‌کردند که به آن «نان خورش» می‌گفتند. مثلاً سعدی می‌گوید «یکی نان خورش جز پیازی نداشت». به تدریج واژه خورش به مفهومی جدا از نان گفته می‌شود تا جایی که امروزه معمولاً خورش‌ها همراه با برنج (پلو یا چلو) خورده می‌شوند. در آشپزی ایرانی خورش کاربرد فراوان دارد و معمولاً خورش با نان یا برنج ساده، که ممکن است به صورت پلو یا کته تهیه شده باشد، خورده می‌شود. خورش‌های ایرانی ترکیبی از گوشت، سبزیجات خشک یا تازه و حبوباتی چون عدس و لوبیا هستند. ایرانیان چلوخورش که به آن برنج و خورش هم گفته می‌شود را در غذاهای روزانه، میهمانی‌ها و مراسم رسمی استفاده می‌کنند: دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا
مشهورترین خورش ‌ها
از انواع خورش‌ های ایرانی می ‌توان به خورش ‌های فسنجان، قرمه سبزی، خورش قیمه، قیمه بادمجان، خورش کرفس، خورش آلو اسفناج، خورش هویج، خورش کنگر، خورش بامیه، خورش خلال بادام، خورش به، خورش ریحان،خورش گل کلم با سیر، باقالی خورش اشاره کرد: دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا
سایر انواع مشهور خورش
میرزا قاسمی گیلانی، خورش گوشت چرخ‌کرده با لوبیا قرمز، خورش خلال کرمانشاه، و انواع خورش مرغ (مانند مرغ ترش و مسمای مرغ) و خورش کدو: بسیاری از تارنماها
*
خورش: در گلچینی از سروده ها
بر آمیختندی خورش ها به هم
نبودی بخور اندرون بیش و کم… : فردوسی
*
توانایی تن بدان از خورش
که لطف حقت می دهد پرورش… : سعدی
*
گر به خورش بیش کنی زیستی
هرکه بسی خورد بسی زیستی… : نظامی
*
خورش را گوارش می افزون کند
ز تن ماندگی ها به بیرون کند… : اسدی طوسی
*
چون پیشه‌ای شدست سیاست به‌ملک ری/ شایدکه هیچ نارم ازین پیشه بر زبان
از خوان و از خورش بکشم دست ناشتا/ چون اوفتد یکی مگس اندر میان خوان
از تشنگی بمیرد اگر شیر بنگرد
بر چشمه‌ای که سگ زده است اندرو دهان: ملک ‌الشعرای بهار
*
ما گله را سپردیم به دره های پر گرگ
کاریز های ویران را به فوج سوگوار کبوترها و بافه های باد سپردیم
ما راه اوفتادیم از خشکسال فرجام تا چشمه ی بدایت تا هیچ
اما در انحنای جاده ی تاریخ/ ارابه ای غبار نیفشاند
از بیستون سرخ حکایت تا ما تا هیچ ما باز باختیم
اسب کرند مجنون و ناقه ی سفید لیلا را
با تیشه کذایی استاد/ در کارووانسرای دیدار در بازگشت
یک شب بهای نان خورشی/ و مزد خوابگاهی از کاه پرداختیم
ما راه اوفتادیم از نو/ از کاروانسرای نهایت تا … : منوچهر آتشی
*
این شنیدم پدر به فرزندش/ در شب عید داد آموزش
امشب آماده باش باش پسر/ حمله ور می‌شوند چند ارتش
لشکری طالبان آجیل ند/ لشکری قاتل چلو و خورش
ظرف پر پرتقال خونی را
سر بُرند این گروهک داعش: محمد رضا درخشان

*

پیشترها ، می شد/ رستورانی ، رفت
چلو را با خورشی، راحت خورد/ از غذا لذت برد
پیشترها ، می شد/ توی پارک ها ، رقصید
پای لرزیدن_ خربوزه نشست
مشت را ، سخت بجایی کوبید
دکتر منوچهر سعادت نوری
*
خورش در برخی از فرهنگ های جهان
خورش = (به زبان انگلیسی): تارنمای ویکی‌پدیا و اینجا / خورش = (به زبان فرانسوی): تارنمای ویکی‌پدیا/ خورش = (به زبان اسپانیولی): تارنمای ویکی‌پدیا/ خورش = (به زبان عربی): تارنمای ویکی‌پدیا
*
آگاهی های بیشتر در مورد برخی از انواع مشهور خورش
آموزش پخت خورش فسنجان
https://www.youtube.com/watch?v=PYad7I83m3k
آموزش پخت خورش قرمه سبزی،
https://www.youtube.com/watch?v=AjEGoSQnijQ
آموزش پخت خورش قیمه بادمجان
https://www.youtube.com/watch?v=mc2mod4wFBY
روش پخت خورش کدو
https://www.youtube.com/watch?v=E68wpRgiI1c
خورش کدو با مرغ
https://www.youtube.com/watch?v=VsZYtkQbrJM
*
تهیه و تدوین
دکتر منوچهر سعادت نوری
*
گزیده ای از نوشتارها
http://msnselectedarticles.blogspot.com/2019/07/blog-post_26.html
بخش های پیشین مجموعه ی گفتنی های تغذیه
======================

نگاهی به نام واژه های سیاگزار، سیامک و سیاوُش

 

پیشوند "سیا" که احتمالا  شکل کوتاه شده ی "سیاه" است در نام افرادی چون سیاگزار، سیامک و سیاوُش بکار رفته است. این "نام واژه ها" را با یکدیگر بررسی و مرور می کنیم

*

سیاگزار: یا "هُوَخْشَتَرَه" سومین شاه ماد. پسر فَرَوَرتیش و نوة دَیائوکو بود. وی‌ سرداری‌ شایسته‌ و در اداره‌ی‌ کارهای‌ کشور فرمانروایی‌ بی‌همتا بود. شکست‌ پدرش‌ از سکائیان‌، به‌ او این‌ درس‌ را آموخت‌ که‌ سپاهیان‌ مزدور و سربازانی‌ که‌ به‌ وسیله‌ قبایل‌ متحد فراهم‌ می‌آیند، نمی‌توانند در میدان‌ نبرد بالشکریان‌ منظم‌ و کارآزموده‌ی‌ آشوریان‌ برابری‌ کنند. این‌ امر او را بر آن‌ داشت‌ که‌ به‌ پیروی‌ از آشوریان‌، سپاهی‌ منظم‌ گردآوری‌ و تربیت‌ کند و نیروی‌ مرتبی‌ متشکل‌ از سواره‌ نظام‌ و پیاده‌ نظام‌ به‌ وجود آورد. سواره‌ نظام‌ وی‌ از جهت‌ شایستگی‌ و ارزش‌ سربازی‌ بر سواره‌ نظام‌ آشوریان‌ برتری‌ داشت‌ و نیروی‌ پیاده‌اش‌ به‌ تیر و نیزه‌ و کمان‌ مسلح‌ و مجهزبود: تارنمای تاریخ ما

هُوَخْشَتَرَه یا اووَخْشْتْرَه (فارسی باستان)/ مَکیشتَرَه (ایلامی)/ اومَکوئیشتَر (بابلی)/ کیاکِسار/ سیاکِزار: سومین شاه ماد پسر فَرَوَرتیش و نوة دَیائوکو بود. او هجوم سکاها را دفع کرد و با حمله به پایتخت آشوریان به حکومت آنان پایان داد و آنان را منقرض کرد. توانایی او در مدیریت و سامان ارتش، و توافق های لازم با دولت ‌های همسایه، او را به نیروم ندترین شاه غرب آسیا در زمان خودش تبدیل کرد. هُوَوخشَتَرَه توانست روابطش با سکاییان را به اتحاد و منافع متقابل تبدیل کند. او ارتش را به دو بخش "پیاده ‌نظامِ نیزه‌دار" و "سواره ‌نظامِ کماندار" تقسیم کرد و برای نخستین بار از ارابه‌ های جنگی مجهز به نیزه‌ های بُرّنده استفاده کرد. کشور ماد در زمان او به اوج قدرت و عظمت خود رسید: تارنمای فرهنگنامه ایران
هووخشتره: سومین پادشاه ماد ( ۵۸۵ - ۶۳۳ پیش‌ از میلاد) پسر فرورتیش که در ۶۱۵ پیش‌ از میلاد با سکاها جنگید و آنان را از ایران بیرون کرد. در ۶٠۵ پیش‌ از میلاد نینوا را تسخیر کرد و دولت آشور را منقرض ساخت. از ۵۹۶ تا ۵۸۶ پیش‌ از میلاد بالیدی جنگید و عاقبت صلح کرد. وی پادشاهی زیرک و سیاستمدار و مصلح بود: تارنمای آبادیس
 وی‌ مردی‌ پرکار، نیرومند، با تدبیر و از شایستگی‌ فراوان‌ برخوردار بود. او توانست‌ سکائیان‌ را از خاک‌ ماد بیرون‌ براند، نینوا را فتح‌ کند و بر بیش‌ از نیمی‌ از آسیای‌ صغیر تسلط‌ یابد: تارنمای تاريخ هنر رزم در ايران با ستان

سیاگزار در برخی از فرهنگ های جهان 

سیاگزار = (به زبان انگلیسی): تارنمای ویکی‌پدیا/ سیاگزار = (به زبان فرانسوی): تارنمای ویکی‌پدیا/ سیاگزار = (به زبان آلمانی): تارنمای ویکی‌پدیا/ سیاگزار= (به زبان اسپانیولی): تارنمای ویکی‌پدیا/ سیاگزار = (به زبان عربی): تارنمای ویکی‌پدیا 

*

سیامک: اولین شاهزاده ایران و دوّمین اسطوره ایرانی بعد از کیومرث در شاهنامه است . او شاهزاده‌ای بود که بخاطر نجات

 قبیله‌اش و سلطنت پدر به جنگ دیو سیاه شتافت و در آن راه جانش را از دست داد. سیامک به معنی «سیاه مو» یا «دارندهٔ موی سیاه» از شخصیتهای اساطیری ایرانیان است. در متن های پهلوی بر خلاف شاهنامه سیامک فرزند کیومرث نیست بلکه فرزند مشی و مشیانه است. اصولاً چون در منابع پهلوی کیومرث نخستین انسان است و هوشنگ نخستین شاه و از آنجا که شاهی مستلزم وجود رعایا و فرمانبرداران است میان کیومرث و هوشنگ چندین نسل فاصله است. یکی از حلقه‌های این زنجیر (کیومرث تا هوشنگ) سیامک است: تارنمای ویکی‌پدیا 

سیامک در برخی از فرهنگ های جهان 

 سیامک = (به زبان انگلیسی): تارنمای ویکی‌پدیا/ سیامک = (به زبان فرانسوی): تارنمای ویکی‌پدیا

*

سیاوُش یا سیاووش یا سیاوَخْش: از شخصیت‌های افسانه‌ای و بی‌گناهِ شاهنامه، مردی جوان و خوش‌چهره و فرزندِ پهلوان و برومندِ کاووس است. صورتِ اوستایی این نام، سیاوَرشَن به معنی دارندهٔ اسبِ نرِ سیاه و صورتِ پهلوی آن هم سیاوخش است. در شاهنامه نیز اسبِ سیاوش با صفتِ شبرنگ و به‌ نامِ بهزاد آمده ‌است: تارنمای ویکی‌پدیا  

سیاوُش در برخی از فرهنگ های جهان 

سیاوُش = (به زبان انگلیسی): تارنمای ویکی‌پدیا/ سیاوُش = (به زبان فرانسوی): تارنمای ویکی‌پدیا/ سیاوُش = (به زبان آلمانی): تارنمای ویکی‌پدیا/ سیاوُش = (به زبان اسپانیولی): تارنمای ویکی‌پدیا/ سیاوُش = (به زبان عربی): تارنمای ویکی‌پدیا 

*
سیاکزار، سیامک و سیاوُش: در گلچینی از سروده ها
شهر اکباتان به آئینی عجب بنیان نهاد/خود مهابادی مِدی‌دان سرزمین ماه‌، ماد
آخر آنان سیاکزار است و بعد از آن گروه
شاهزادهٔ پارس‌، کورش یافت آن فر و شکوه…: ملک ‌الشعرای بهار
+
*خجسته سیامک یکی پور داشت/ که نزد نیا جاه دستور داشت
گرانمایه را نام هوشنگ بود/ تو گفتی همه هوش و فرهنگ بود: فردوسی
ساقی بیار باده که رمزی بگویمت/ از سر اختران کهن سیر و ماه نو
شکل هلال هر سر مه می‌دهد نشان/ از افسر سیامک و ترک کلاه زو
حافظ جناب پیر مغان مامن وفاست
درس حدیث عشق بر او خوان و ز او شنو: حافظ 
تخمه ی بهمنی و دارائی/ از تو می‌ پاید آشکارائی
میوه نو توئی سیامک را/ یادگار اردشیر بابک را
تا کیومرث از سریر و کلاه/ می‌رود نسبت تو شاه به شاه
ملک با تو به اختیاری نیست/ در جهان جز تو تاجداری نیست… : نظامی
 ملاّح گرشاسب پرسید و گفت/ که این حصن را چیست اندر نهفت
چنین گفت کاین حصن جایی نکوست
ستودان فرّخ سیامک در اوست… : اسدی توسی
شد غم زلفت مرا زباد چو دیدم/ ملک پریشان و کار ملک مقصم‌
ملکی کز دیرباز عهد کیومرث/ بود چو باغ ارم شکفته و خرم
دیده شکوه سیامک و فر هوشنگ/ شوکت طهمورث و شهنشهی جم
فر فریدون و دادخواهی کاوه
رای منوچهر و کینه ‌توزی نیرم… : ملک ‌الشعرای بهار
+
سیاوش مرا همچو فرزند بود/ که با فر و با برز و اورند بود: فردوسی
دردی به دل رسید که آرام جان برفت/ وان هر که در جهان به دریغ از جهان برفت
شاید که چشم چشمه بگرید به های های/بر بوستان که سرو بلند از میان برفت
بالا تمام کرده درخت بلند ناز/ ناگه به حسرت از نظر باغبان برفت
گیتی برو چو خوش سیاووش نوحه کرد
خون سیاوشان زد و چشمش روان برفت… : سعدی
خون سیاوش ریز در کف موسی
قبلهٔ زردشت زن به خیمهٔ رستم: ملک ‌الشعرای بهار
ای صبا با توچه گفتند که خاموش شدی/چه شرابی به تو دادند که مدهوش شدی
تو که آتشکده عشق و محبت بودی/ چه بلا رفت که خاکستر خاموش شدی
تا ابد خاطر ما خونی و رنگین از تست/تو هم آمیخته با خون سیاوش شدی…: شهریار

*

مجموعه ی واژه های ایرانی در فرهنگ جهانی

*

گزیده ای از نوشتارها
http://msnselectedarticles.blogspot.com/2019/07/blog-post_21.html

بخش های پیشین مجموعه ی یادداشت ها و نوشتارها و نامه ها

نگارش و تدوین

دکتر منوچهر سعادت نوری

======================

ایرانیان در پهنه ی سرزمین نیاکان آریایی: ۱۰۱ - شهر آریایی نشین گراش در استان فارس

اشاره: نخستین آریایی‌ هایی که به ایران آمدند کاسی‌ها (کانتوها - کاشی‌ها)، لولوبیان و گوتیان بودند. کاسی‌ها تمدنی را پایه گذاری کردند که امروزه ما آن را بنام تمدن تپه سیلک می‌شناسیم. لولوبیان و گوتیان نیز در زاگرس مرکزی اقامت گزیدند که بعدها با آمدن مادها بخشی از آنها شدند. آنگاه سه گروه بزرگ آریایی به ایران آمدند و هر یک در قسمتی از ایران سکنی گزیدند: مادها، پارس‌ها و پارت‌ها. نخستین دسته از آریاییان که در نواحی غرب ایران موفق به تشکیل حکومت شد، قوم ماد بود. پارس‌ها، قوم دیگر آریایی، ابتدا در نواحی شمال و غرب ایران ساکن شدند و سپس به تدریج به سوی جنوب کوچ کردند. پارس‌ها شاهنشاهی هخامنشی را بر پا کردند. پارت‌ها قوم دیگر قوم آریایی، ابتدا در نواحی شرقی حدود سرزمین فرارود (ماورالنهر) می ‌زیستند (و سپس به سایر نقاط فلات ایران مهاجرت کردند). آنان موفق به تشکیل شاهنشاهی اشکانی شدند: تارنمای گزیده ای از نوشتارها
در کتاب‌های درة التواریخ و منتخب ‌التواریخ، چگونگی شکل‌گیری و تلاش برای استحکامات "قلعهٔ همایون‌ دژ" در شهرستان گراش توسط فرهاد آمده ‌است. فرهاد در سدهٔ اول پیش از میلاد، یعنی هم‌زمان با حکومت بلاش پسر پیروز از پادشاهان اشکانی، به حکومت لارستان می ‌رسد. کشف قبرستانی وسیع حاوی گورخمره‌ های گراشی در کاوش‌ های باستان ‌شناسی منطقهٔ میناب (از شهرهای استان هرمزگان در جنوب ایران)، یکی دیگر از نشانه ‌های تاریخی گراش در دورهٔ اشکانیان است. گراشی به خمره ‌های سفالین و نخودی ‌رنگی گفته می ‌شود که برای تدفین مرده‌ ها، از گراش به سواحل خلیج فارس منتقل می‌ شده ‌است. این آثار، نشان ‌دهندهٔ رونق سفالگری گراش در دوران اشکانیان است: تارنمای ویکی‌پدیا
برخی از ویژگی های جغرافیایی و تاریخی شهر آریایی نشین گراش
ویژگی های جغرافیایی: گراش شهری است در جنوب استان فارس که در فاصلهٔ ۳۵۵ کیلومتری جنوب شرقی شیراز و ۲۷۰ کیلومتری شمال غربی بندرعباس قرار دارد. این شهر مرکز شهرستان گراش است. جمعیت گراش بنابر آخرین سرشماری سراسری، ۳۴٬۴۶۹ تن (شامل ۱۰٬۲۰۷ خانوار) گزارش شده‌است که از این لحاظ پانزدهمین شهر استان فارس و دویست و چهل و سومین شهر ایران به ‌شمار می ‌رود. این شهر در دشت گراش از شمال و جنوب به وسیلهٔ کوه‌ های سرخ و کوه‌ های سیاه محصور شده‌است. بنای اولیهٔ شهر گراش حول "قلعهٔ همایون ‌دژ" شکل گرفته‌است که در بالای کوه کلات قرار دارد. این قلعه به صورت متناوب مرکز حکومتی نیمه ‌خود مختار بوده که با نام "حکام لارستان و بنادر" شناخته می‌شده ‌اند. کوه کلات امروزه در مرکز شهر قرار گرفته و به نماد شهر تبدیل شده‌ است: تارنمای ویکی‌پدیا
ویژگی های تاریخی: شهر گراش با دارا بودن ۱۵ اثر تاریخی از دوره ‌های مختلف که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌، یکی از شهرهای تاریخی جنوب استان فارس محسوب می ‌شود. "برکهٔ کَل" که بزرگترین آب ‌انبار ایران لقب گرفته‌ است، یکی از آثار تاریخی شناخته ‌شدهٔ این شهر است (تارنمای ویکی‌پدیا). برکهٔ کَل یا گنج‌البحر یک آب‌انبار تاریخی مربوط به دورهٔ قاجار است. این اثر در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۳۷۹ با شمارهٔ ثبت ۳۲۹۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌ است. برکهٔ کل در جنوب ‌
غربی شهر گراش و در مسیر رودخانهٔ فصلی پِئت قرار دارد: تارنمای ویکی‌پدیا
وجود آثاری مانند سد ساروجی تنگ‌آب، موید رونق کشاورزی گراش در دورهٔ ساسانیان می‌باشد. این سد که در تنگه‌ای در جنوب غربی شهر گراش قرار دارد، با جوی‌های کوچکی به دشت گراش متصل می‌شده و آب مورد نیاز برای کشاورزی آن مناطق را تأمین می ‌کرده‌ است. همچنین آثاری مانند چاه زیت و برکهٔ کده‌بان (که متأسفانه تخریب شده‌است) رونق کشاورزی در مناطق دیگر گراش را نیز تأیید می‌کنند. ساخت ‌و سازهایی از جنس سنگ و ملات گچ در تپهٔ باستانی گال، که بر روی سازه ‌های خشتی پیشاتاریخ بنا شده‌است و بنا به گزارش کارشناسان سازمان میراث فرهنگی، مربوط به دورهٔ ساسانی می‌باشد، بیانگر بخشی دیگر از حیات تاریخی گراش در آن دوران است. سد تنگ آب که مربوط به دورهٔ ساسانیان است در دورهٔ صفویان بازسازی شده و سه پشت ‌بند جهت جلوگیری از تخریب آن ساخته شده‌است. مصالح استفاده شده در سد و پشت ‌بندهای آن سنگ و ساروج بوده و جوی آبی از همان جنس، جهت آبیاری مزارع، از کنار سد تا دشتی موسوم به دشت بَرا (دشت بالا) کشیده شده‌است که در مسیر این جوی تا دهانه‌های تنگه دو استخر ساروجی نیز احداث گردیده‌ است. هم‌اکنون پشت این سد به‌طور کامل با رسوب پر شده و در روی آن درخت‌های کنار مشاهده می‌شود. این بنا از تابستان ۱۳۸۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است:تارنمای ویکی‌پدیا
گفتنی های تغذیه در شهر آریایی نشین گراش
کباب گراشی از گوشت آهو: یکی از غذاهای محلی شهر گراش و جنوب فارس و هرمزگان است که طبخ آن به بخشی از آیین‌های این منطقه تبدیل شده است. این غذا بخشی از مراسم عروسی تاریخی گراش را به خود اختصاص می‌داده است و به عنوان غذای اصلی حداقل یک شب از عروسی استفاده می‌شود. این در حالی است که پخت کباب گراشی در عروسی آیین‌هایی را شامل می‌شود. برای مثال در یکی از آیین‌های عروسی محلی این منطقه، شکارچیان برای تهیه گوشت مورد نیاز برای کباب عروسی به صحرا می‌روند و آهو شکار می‌کنند. این مراسم امروزه به شکل دیگری و با نام «گِشت پَرَ کِردَه» انجام می‌شود که در آن اعضای خانواده‌ی داماد، گوشت مورد نیاز جشن عروسی را با آداب خاصی تهیه و آماده می‌کنند. کباب گراشی در منطقه‌ی جنوب به عنوان یک غذای اصلی در جشن‌ها استفاده می‌شود و به همین جهت است که هیچ‌گاه در سو‌گواری‌ها پخت نمی‌شود و یک منع عمومی در این رابطه بین مردم محل وجود دارد: تارنمای گزیده ای از نوشتارها
سایر خوراکی ها: حلوا مسقطی یک نوع شیرینی است که مواد اولیه آن نشاسته، روغن، شکر، زعفران، هل و گلاب است و از انواع مغز پسته و بادام برای تزئین آن استفاده می‌ ‌شود. مهوه سس محلی است که بر اثر تخمیر طبیعی ماهی ساردین به دست می‌آید و با نان خورده می ‌شود. این سس حاوی فسفر، کلسیم و چربی زیاد است. نان ‌های محلی شامل تَپ‌تَپی، نی‌نَنی، بالاتَوَه، لیتَک. شیرینی ‌های محلی مثل زِئگِره، کتال و کَتلَمَه، سَمبیسَه: تارنمای ویکی‌سفر
گراش در برخی از برنامه های ویدیویی
آداب و رسوم مردم شهرستان گراش: تارنمای یوتیوب
ترانه ی جانم هستی گراش: تارنمای یوتیوب
ترانه ی عروسی بندری در گراش: تارنمای یوتیوب
تهیه و تدوین
دکتر منوچهر سعادت نوری
*
گزیده ای از نوشتارها
http://msnselectedarticles.blogspot.com/2019/07/blog-post_19.html
بخش های پیشین مجموعه ی ایرانیان در پهنه ی سرزمین نیاکان آریایی
==================

گفتنی های تغذیه: ۳۵ - کباب و انواع مشهور آن

کَباب در فرهنگ واژه ها
کباب = گوشت کوفته ٔ بریان ساخته - گوشت که به درازا ببرند برای بریان کردن - گوشت که به قطعات برند و گاه بکوبند و سپس بر آتش نهند تا بریان شود - گوشت قطعه قطعه کرده بروی آتش بریان کرده - گوشت با پیاز و دنبه ٔ نرم قیمه کرده و بروی سیخ های آهنی گسترده و بر روی آتش بریان کرده: لغت نامه ی دهخدا
کباب = گوشت بریان ‌شده بر روی آتش؛ قطعه گوشتی که به سیخ می‌کشند و روی آتش بریان کنند: فرهنگ فارسی عمید
کباب = پاره گوشتی که به سیخ بکشند و روی آتش بریان کنند و گونه های مختلف دارد: برگ، کوبیده و غیره: فرهنگ فارسی معین
کَباب = یکی از معروف‌ ترین و محبوب ترین غذاهای مورد علاقه ی مردم قفقاز و مردم خاورمیانه، به ‌خصوص ایران است. در تهیه و پخت بیشتر کباب‌ها از گوشت قرمز بریده یا چرخ شده بره، گوسفند، گاو و یا گوساله استفاده می‌شود. همچنین در مراحل تهیه اکثر کباب‌ها از پیاز و ادویه‌ استفاده می‌شود. نوعی از آنچه در ایران با نام کباب چنجه نامیده می‌شود نیز در کشورهای غربی با نام شیش‌کباب شناخته شده و معروف است. همچنین آنچه در ایران با نام کباب کوبیده معروف است در قفقاز به نام کلی کباب یا در برخی نقاط به نام لوله ‌کباب شناخته می ‌شود: دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا
مشهورترین کَباب ها
از معروف ترین انواع کباب‌های ایرانی می‌توان کنجه لاری، دنده کباب، کباب بناب، کباب چنجه، کباب ترش، کباب کوبیده، کباب برگ، کباب سلطانی، کباب دوش، جوجه کباب، جوجه کباب دورنگ، کباب چوبی، کباب ترخونی، کباب حسینی، کباب بوقلمون، کباب شیشلیک و کباب بختیاری را نام برد
کباب ترش: که کباب مخصوص استان گیلان است از گوشت گوساله تازه و مواد ترش ‌کننده استفاده می‌شود، این مواد از رب انار ترش یا رب نارنج و مغز گردوی  ساییده تهیه می‌شود
دنده کباب: کبابی کرمانشاهی است و معمولاً از گوشت چرخ شده دنده گوسفند تهیه می‌شود
کباب کوبیده: از مواد گوشت چربی‌دار چرخ کرده و پیاز تهیه می‌شود. خمین پایتخت کباب ایران است. کباب خمین کبابی خاص است که بسیار طرفدار دارد. در اغلب شهرهای ایران کبابی های خمین شعبه دارند
کباب برگ و سلطانی: به دلیل برش‌های گوشت که پهن و بزرگ می‌باشند به این نام معروفند
کباب دوش: از پشت گردن و دوش گاو تولید می‌شود و به دلیل دارا بودن رگه‌ها چربی لذیذی که در آن موجود است لذت کباب را دوچندان می‌کند. اندازه‌های آن هم مانند چنجه دارای برش‌های متوسط است. این نوع کباب هم از سری کباب‌هایی است که در استان گیلان و شهرستان رشت بسیار تولید و مصرف می‌شود و به عنوان یکی از غذاهای کبابی شهر رشت معروف است.
جوجه کباب: با دو نوع با استخوان و بدون استخوان تولید می‌شود که از گوشت مرغ یا جوجه استفاده می‌شود
شیشلیک: از مجموعهٔ کباب‌های مخصوص استان خراسان بوده و برای تهیه آن از بخش‌های دنده گوسفند و گاهی گوساله یا گاو جوان استفاده می‌شود که با همان استخوان دنده به سیخ کشیده می‌شود. این کباب نیز دارای طرفداران زیادی است
کباب بختیاری: کبابی است که در سیخ آن یک در میان از تکه‌های گوشت و تکه‌های برش خورده مرغ استفاده می‌شود: دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا
سایر انواع مشهور کباب
کباب گراشی از گوشت آهو: یکی از غذاهای مورد علاقه ی مردم در شهر گراش و جنوب فارس و هرمزگان است (دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا). گِراش شهری است در جنوب استان فارس که در فاصلهٔ ۳۵۵ کیلومتری جنوب شرقی شیراز و ۲۷۰ کیلومتری شمال غربی بندرعباس قرار دارد. این شهر مرکز شهرستان گراش است: دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا
کباب جگر، دل و قلوه ی گوسفند: از غذاهای مورد مصرف ایرانیان است: بسیاری از تارنماها
کباب ماهی یا ماهی کباب: تارنمای گوگل
آگاهی های بیشتر در مورد برخی از انواع مشهور کباب
کباب کوبیده: را می‌توان با گوشت‌های مختلفی همانند: گوشت گوسفند، گاو و مرغ درست کرد. محبوب‌ترین کباب کوبیده، کباب کوبیدهٔ تهیه شده با گوشت گوسفند با مقداری چربی است که طعم پیاز موجود در آن مناسب باشد: دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا .
 پخت کباب ایرانی و مصرف آن همراه با نان از زمان ناصرالدین شاه قاجار و در دربار او و از دوران رضا شاه همراه برنج و تحت عنوان "چلو کباب " در میان عوام رایج شد و باعث و بانی آن شخصی بود به نام " غلامحسین خان نایب ": تارنمای گزیده ای از نوشتارها
کباب برگ: نوعی از کباب‌های ایرانی است. کباب برگ ممتاز را از گوشت لخم گوسفند یا مغز ران گوساله تهیه می‌کنند، معمولاً کباب برگ با چلو خورده می‌شود. گوشت کباب برگ را برای ترد شدن مدتی در پیاز خلال شده، گرد انجیر به مدت کم یا در ماست و نمک می‌خوابانند. کباب برگ از آن دسته غذاهای ایرانی است که بیشتر در خارج از منزل و در چلوکبابی ‌ها صرف می‌شود. مشهور است که بهترین چلوکباب‌های ایران در شهرهای تبریز، قزوین، مشهد، تهران، اصفهان،محلات و قم عرضه می‌شود: دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا
چلوکباب: غذای معروف و مطبوع ایرانی است که در بیشتر شهرهای ایران برای پختن و فروختن آن به مشتریان، محل های مخصوص وجود دارد. غذایی مرکب از چلوی ساده و کباب، که غالباً با تخم مرغ و پیازو ترشی و دوغ مصرف کنند. خوراکی ایرانی که آن را ازچلو یعنی برنج پخته ٔ آبکش شده با کباب یعنی گوشت به ورقه های نازک بریده شده (برگ ) یا کوبیده فراهم آورند. مورخان و جهانگردان اروپايي كه در دوران صفويه از ايران ديدن كرده اند درباره چلوها، پلوها، ترشي ها و مرباها كه در ايران طبخ مي شده است مطالب بسيار زيادي نوشته اند ولي هرگز راجع به چلوكباب حرفي به ميان نيامده است. به احتمال زياد بر اساس مطالبي كه توسط «ميرزا محمدرضا معتمدالكتاب» نويسنده كتاب تاريخ قاجاربيان شده است چلوکباب اصليتي قفقازي داشته است و بر اساس نوع كبابي كه در آن منطقه طبخ مي شده، به دستور شخصي ناصرالدين شاه توسط آشپزان او  تهیه شد و بعد از مدتي تغيير شكل داده و به صورت امروزي در آمده است: تارنمای گزیده ای از نوشتارها
کباب ترش: نوعی کباب است که در مناطق شمالی ایران به ‌ویژه استان گیلان طبخ می‌شود. در این نوع کباب تکه‌های گوشت گوساله را در ترکیب پیاز خرد شده، آب انار ترش، مقدار کمی رب انار ترش، گردوی ساییده شده و سبزی جات معطر محلی گیلان (چوچاق و جعفری) فلفل سیاه و نمک خوابانده و پس از اینکه مواد به خورد گوشت رفت، روی زغال چوب با حرارت ملایم کباب می‌کنند. این نوع کباب بسیار لذیذ و خوش طعم است: دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا
ده ترفند برای بهتر شدن کباب ترش (گزارش ویدیویی): تارنمای یوتیوب
طرز تهیه ی کباب ترش (گزارش ویدیویی به زبان انگلیسی): تارنمای خبری
شیشلیک: نوعی کباب محبوب در کشورهای ایران، شوروی سابق، مغولستان و بخش‌هایی از اروپای مرکزی است. در اصل شیشلیک از گوشت بره تهیه می‌گردد اما با توجه به علایق محلی و ترجیحات مذهبی ممکن است گوشت مورد استفاده متفاوت باشد (در بعضی مناطق گوشت خوک یا گاو). سیخ‌های شیشلیک یا تماماً از قطعات گوشت یا چربی یا به‌طور متناوب (یک در میان) تکه ‌های گوشت و چربی و سبزیجاتی مانند فلفل، پیاز و گوجه فرنگی تشکیل می‌شوند. گوشت شیشلیک که گوشت دنده می‌باشد معمولاً به مدت یک شب در موادی مانند سرکه، شراب خشک یا میوه‌های ترش مزه به اضافه سبزی و ادویه خوابانده می‌شود. معمولاً در غرب آسیا سیخ ‌های شیشلیک توسط فروشندگان خیابانی روی چوب یا زغال کباب می‌شوند و به فروش می‌رسند. شیشلیک معمولاً بر روی منقل، پخته می‌شود. در کشور لهستان، شیشلیک یک غذای بسیار محبوب است که معمولاً در منوی رستوران‌های شلوغ به چشم می‌خورد: دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا
طرز تهیه ی کباب شیشلیک: تارنمای نمناک
جوجه ‌کباب: یکی از خوراک ‌های اصیل ایرانی و از رده ی کباب‌ های سنتی ایران است. در پخت جوجه‌کباب، قطعات خوردشده گوشت مرغ را برای مدتی تقریباً طولانی (حدود سه ساعت) در یک ظرف پر از آبلیمو، پیاز خرد شده، زعفران و ادویه‌جات قرار می‌دهند و پس از اینکه قطعات گوشت طعم دار شد، آنها را به یک سیخ بلند می‌کشند و روی کباب‌پز و به وسیله آتش مستقیم، کباب می‌کنند: دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا
نکات کلیدی برای درست کردن جوجه کباب: تارنمای عصر ایران
کباب گراشی: یکی از غذاهای محلی شهر گراش و جنوب فارس و هرمزگان است که طبخ آن به بخشی از آیین‌های این منطقه تبدیل شده است. این غذا بخشی از مراسم عروسی تاریخی گراش را به خود اختصاص می‌داده است و به عنوان غذای اصلی حداقل یک شب از عروسی استفاده می‌شود. این در حالی است که پخت کباب گراشی در عروسی آیین‌هایی را شامل می‌شود. برای مثال در یکی از آیین‌های عروسی محلی این منطقه، شکارچیان برای تهیه گوشت مورد نیاز برای کباب عروسی به صحرا می‌روند و آهو شکار می‌کنند. این مراسم امروزه به شکل دیگری و با نام «گِشت پَرَ کِردَه» انجام می‌شود که در آن اعضای خانواده‌ی داماد، گوشت مورد نیاز جشن عروسی را با آداب خاصی تهیه و آماده می‌کنند. کباب گراشی در منطقه‌ی جنوب به عنوان یک غذای اصلی در جشن‌ها استفاده می‌شود و به همین جهت است که هیچ‌گاه در سو‌گواری‌ها پخت نمی‌شود و یک منع عمومی در این رابطه بین مردم محل وجود دارد: دانشنامهٔ آزاد ویکی‌پدیا
کباب جگر، دل و قلوه ی گوسفند: یکی از غذاهای بسیار خوش طمع و پرطرفدار است: بسیاری از تارنماها
مواد لازم و طرز تهیه ی کباب جگر، دل و قلوه: تارنمای آفتاب
طرز تهیه کباب ماهی (گزارش ویدیویی): تارنمای یوتیوب
*
تهیه و تدوین
دکتر منوچهر سعادت نوری
*
گزیده ای از نوشتارها
http://msnselectedarticles.blogspot.com/2019/07/blog-post_17.html
بخش های پیشین مجموعه ی گفتنی های تغذیه
======================

ایرانیان در پهنه ی سرزمین نیاکان آریایی: ۱۰۰ - شهرهای آریایی نشین اهواز و آبادان

خوزستان در طول تاریخ متعلق به بختیاری ها و لرها بود عرب های مهاجر اقلیت کوچکی در خوزستان هستند که در سایه ی مهر بختیاری ها در این سرزمین ساکن شدند.  سرزمین بختیاری با تاریخ و تمدن چندین هزار ساله ریشه در تاریخ دیرینه ی ایران باستان دارد  قوم بختیاری و لر بزرگترین قوم ایرانی و آریایی است و از دوران ایلامیان و هخامنشیان تاکنون در بخش های وسیعی از استان خوزستان و استانهای همجوار ساکن بوده اند و همواره از کیان ایران زمین با نثار جان خود شجاعانه دفاع کرده اند: تارنمای سرزمین ما 

مردم بختیاری یا لرهای بختیاری شاخه‌ای از مردم لر به شمار می‌آیند و در جنوب غربی ایران ساکن هستند.  دانشنامه ایرانیکا جغرافیای سکونت لرهای بختیاری را از فریدن در غرب استان اصفهان تا اهواز و گویش بختیاری‌ها را گویشی از زبان لری معرفی می‌کند.. کاوش ‌های باستان شناسی نشان می‌دهد، که قدمت سکونت انسان در این منطقه، به چهل هزار سال می‌رسد. بازمانده ‌های فرهنگی دوران پارینه سنگی، میان سنگی، نوسنگی و شهرنشینی در این ناحیه، به چشم می‌خورد. سرزمین بختیاری، از جمله محدود سرزمین‌هایی است، که انسان برای اولین بار، به اهلی کردن حیوانات و نباتات پرداخته، یا به دیگر سخن، زندگی ده نشینی و کشاورزی را، که لازمه پیدایش تمدن می‌ باشد، آغاز نموده‌است:تارنمای گزیده ای از نوشتارها  

شهر آریایی نشین اهواز

بسیاری از پژوهشگران ریشه ی نام اهواز را برگرفته از قوم خوزی (هوزی) می‌دانند که ساکنان بومی استان خوزستان بوده‌اند و زبان آن‌ها تا زمان ساسانیان و حتی تا چند قرن بعد از اسلام زبان رایج در خوزستان بوده‌است و احتمالاً بازماندگان ایلامی‌ها بوده‌اند که بعدها به لر بزرگ یا بختیاری تغییر یافت. یونانیان به این قوم اوزیو می‌گفتند. کلیفورد ادموند باسورث می‌گوید که در جستجوی ریشه ی نام اهواز، جغرافی‌دانان اسلامی دچار سردرگمی بوده‌اند. اردشیر یکم، بنیان‌گذار سلسله ساسانی نام شهر را به هرمز اردشیر تغییر داده‌ است. بنابر گفته ی مقدسی فرزند اردشیر (شاپور یکم) بود که شهر را در دو سوی رودخانه از نو بنیان نهاد و یکی را به نام خدا و دیگری را تحت نام خود نامگذاری کرد. این دو نام بعدها با یکدیگر مخلوط و به صورت هرمز اردشیر درآمد. این شهر در همه جا مرکز تجاری خوزستان، هوجستان واجار (بازار خوزستان) نامیده می‌شد و شهر سوی دیگر رودخانه به‌عنوان مرکز فرماندار و نجبا، هرمشیر خوانده می‌شد. شهر دوم در حمله عرب‌ها در قرن اول هجری (هفتم میلادی) از بین رفت. اما نام شهر دیگر را عرب‌ها «سوق الاهواز» ترجمه کردند و در این ترجمه اهواز جمع عربی، نام قبیله بومی استان خوزستان بوده‌است. این شهر علاوه بر نام‌های ذکرشده به نام‌های «رام‌شهر» و «شهررام» نامیده می‌شد. در دوره قاجار و از زمان ناصرالدین‌شاه اهواز را ناصری و ناصریه نامیدند، ولی از شهریور ۱۳۱۴ ش با تصویب هیئت وزیران اهواز نامیده شد اهواز در روزگار ساسانیان از شهرهای عمده ی خوزستان به ‌شمار می‌رفت و از مراکز عمده ی صنایع نساجی خوزستان بود و یکی از کانون‌های مسیحیت در ایران، و از اسقف‌ نشین‌های خوزستان محسوب می ‌شد. علاوه بر این، این شهر از مراکز عمده بازرگانی بوده، و نیز به‌واسطه واقع شدن در کنار رود کارون که قابلیت کشتی‌رانی داشته محل مناسبی برای تجمع مال ‌التجاره و داد و ستد به ‌شمار می ‌رفته ‌است: تارنمای ویکی‌پدیا

شهر آریایی نشین آبادان

بر اساس نوشته‌های مورخان و جغرافی‌دانان، آبادان روزگاری از لحاظ کشتی‌رانی و سیاحت، اعتباری داشته‌است. به نوشتهٔ ابن بطوطه این شهر در زمینی شوره ‌زار قرار داشته، بارندگی در آن کم و کشاورزی در آن رونقی نداشته‌است. نویسنده حدود العالم آن را شهرکی کوچک و آباد بر کرانه دریا دانسته ‌است. او می‌گوید: همه حصیرهای عَبّادانی و حصیرهای سامانی از آن‌جا خیزد و نمک بصره و واسط از آن‌جاست انصاری دمشقی از آبادان به عنوان « آخرین ده بر کناره دریا »، ابن بطوطه به عنوان « قریه‌ای بزرگ » و ابن حوقل به عنوان « قلعه ی کوچک آباد بر کناره ی دریا » یاد می‌کنند. برخی پیشینیان، بنای آن را به اردشیر نسبت داده‌اند  

بهرام فره‌وشی نام آبادان را به معنای «ایستگاه پاسداران ساحلی» می‌داند. وی همچنین معتقد است که شکل کهن نام آبادان، اُپاتان بوده‌است که از سه بخش تشکیل شده‌است: اُ به معنای «آب»، پات از ریشهٔ پاییدن و ان، پسوند نسبت. به نظر می‌رسد نام آبادان، معرّب همین نام باشد. 

در سال ۱۳۱۴ هجری خورشیدی، به‌موجب تشکیل فرهنگستان ایران و با تصویب هیئت دولت در دورهٔ رضاشاه، واژهٔ عبادان به آبادان تغییر نام یافت. بخشی از جزیرهٔ آبادان در دورهٔ ساسانیان بهمن‌اردشیر خوانده می‌شده‌است که نام رود بهمنشیر یادگار آن نام کهن است. اوپاتان نیز، که نام کهن‌تر آبادان است، امروز بیشتر زیب شرکت‌ها و سازمان‌ها در شهر آبادان است. به دلیل وجود زیارتگاه کوچکی که ادعا می‌شود خضر نبی در آن دیده شده‌است، گاهی به این منطقه نام مذهبی جزیرةالخضر هم داده شده‌است. در نزهةالقلوب حمدالله مستوفی آبادان مرز آخر ایران‌زمین در جنوب‌غرب معرفی می‌شود و در گذشتهٔ دور نیز آبادان را آخرین شهر ایران می‌دانستند و ورای آن جایی دیگر در ایران‌زمین نمی‌پنداشتند، که مصداق آن مصراعی از منوچهری دامغانی، شاعر دورهٔ غزنوی است که به صورت مَثَل درآمده‌است، که می‌گوید: بر فراز همت او نیست جای/ نیست آن‌سوتر ز عبادان دهی: تارنمای ویکی‌پدیا

خوزستان در برخی از برنامه های ویدیویی

ترانه ی "زاده ی خوزستان" - اجرا:مرتضی  

https://www.youtube.com/watch?v=YfnEiVhiWQU

ترانه ی "خوزستان" - اجرا: محسن چاوشی

https://www.youtube.com/watch?v=p7H0lNg-0gw

تهیه و تدوین

دکتر منوچهر سعادت نوری

* 

گزیده ای از نوشتارها
https://msnselectedarticles.blogspot.com/2019/07/blog-post_12.html

بخش های پیشین مجموعه ی ایرانیان در پهنه ی سرزمین نیاکان آریایی

==================

مجادله ی لفظی بین سفیر بریتانیا در واشنگتن و دونالد ترامپ

اخیرا بین "سر کیم داروک" سفیر بریتانیا در واشنگتن و "دونالد ترامپ" رئیس جمهور آمریکا یک مجادله ی لفظی در گرفته است. این مجادله ی لفظی را با یکدیگر بررسی و مرور می کنیم
افشای نامه ی انتقادی سفیر بریتانیا در آمریکا از سیاست های ترامپ
به گزارش سی ان ان روزنامه دیلی میل انگلستان به افشای نامه ی کیم داروک، سفیر بریتانیا در امریکا پرداخته است .داروک ۶۵ ساله، دیپلمات حرفه‌ای و مشاور امنیت ملی سابق بریتانیا، از ژانویه سال ۲۰۱۶ سفیر بریتانیا در واشنگتن بوده است. وی در نامه خصوصی خود به وزارت خارجه رئیس‌جمهور آمریکا و اطرافیانش، را منحصراً ناکارآمد نامیده است و آن را محل چاقوکشان خوانده است؛ همچنین وی با خطاب قرار دادن ترامپ و کاخ سفید، وی را بی‌کفایت و بی منطق خوانده است. او در ادامه و با لحنی انتقادآمیز نوشته است: ما واقعاً فکر نمی‌کنیم که این دولت اساساً عادی رفتار کند و از ناکارآمدی‌اش کم شود؛ نفاق پراکنی را کنار بگذارد و به بی کفایتی دیپلماتیک پایان دهد: تارنمای تلویزیون ایران فردا
*
بیوگرافی و ماجرای زندگی کیم داروک
سفیر بریتانیا در امریکا (به زبان انگلیسی): تارنمای ویکی پدیا
*
استعفای سفیر انگلیس در امریکا
به گزارش شبکه خبری اسکای نیوز، پس از افشای اینکه کیم داروک، سفیر انگلیس در آمریکا دونالد ترامپ رئیس‌جمهور این کشور را بی کفایت و بی منطق خواند مناقشه‌ای دیپلماتیک میان آمریکا و انگلیس در گرفت که به مجادله لفظی میان دو طرف منتهی شد. روز چهارشنبه  ۱۹ تير ۱۳۹۸  کیم داروک اعلام کرد که از مقام خود به عنوان سفیر انگلیس در آمریکا استعفا می ‌دهد: تارنمای پايگاه خبری تحليلی فرارو
*
ترامپ و سفیر انگلیس 
(نظریات سفیر مستعفی انگلیس در امریکا در مورد "ترامپ" و ایران)
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا با تشدید حمله به سفیر بریتانیا در واشنگتن گفته است که "دیگر با او کار نخواهیم کرد". او در یک رشته توییت در روز دوشنبه گفت که سر کیم داروک "در آمریکا فردی مورد علاقه یا خوش چهره نیست". سر کیم در یک رشته ایمیل هایی لو رفته دولت ترامپ را "ناکارآمد" توصیف کرده بود. توییت های ترامپ بعد از آن بود که ترزا می نخست وزیر بریتانیا گفت که هرچند با سر کیم موافق نیست اما به او "اعتماد کامل" دارد. سخنگوی نخست وزیر بریتانیا لو رفتن این ایمیل ها را "کاملا غیرقابل قبول" توصیف کرده و گفته بود که دفتر نخست وزیر با کاخ سفید تماس گرفته است.
 ترامپ پیشتر در واکنشی به نشت این ایمیل ها گفته بود که "ما طرفدار سفت و سخت این شخص نیستیم و او به خوبی به بریتانیا خدمت نکرده است". او بار دیگر در ارزیابی تندی از مدیریت برگزیت (خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا) توسط خانم می آن را "آشفته" توصیف کرد. او نوشت: "من به شدت از نحوه مدیریت برگزیت توسط نخست وزیر ترزا می انتقاد داشته ام. او و نمایندگانش واقعا چه وضع آشفته ای درست کرده اند. من راه را به او نشان دادم، اما او تصمیم گرفت مسیر دیگری را در پیش بگیرد. من سفیر را نمی شناسم، اما او فردی مورد علاقه... یا خوش چهره در آمریکا نیست. ما دیگر با او کار نخواهیم کرد. خبر خوب برای بریتانیا اینکه نخست وزیر جدیدی خواهند داشت. درحالی که من کاملا از دیدار رسمی ماه پیش از این کشور لذت بردم، اما این ملکه بود که بیش از هر کس تحسین مرا برانگیخت". یک سخنگوی دولت بریتانیا به بی بی سی گفت: "ما در گفتگو با کاخ سفید به روشنی گفته ایم که چقدر از نشت این پیام ها متاسفیم. انتشار گزینشی بخش هایی از ایمیل های نشت کرده منعکس کننده رابطه تنگاتنگ دو کشور و ارزشی که ما برای آن قائلیم نیست. ما در عین حال بر اهمیت توانایی سفرا در ارائه ارزیابی ای صادقانه و بی خدشه از اوضاع سیاسی کشورهای محل خدمت خود تاکید کرده ایم". او افزود: "سر کیم داروک همچنان از اعتماد کامل نخست وزیر برخوردار است". در ایمیل‌های لو رفته سفیر بریتانیا در واشنگتن، وی دولت دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، را "بی‌منطق"، متزلزل و ناکارآمد  توصیف می‌کرد. در یکی از پیغام‌های ارسال شده در ماه گذشته سر کیم داروک سیاست‌های ایالات متحده در خصوص ایران را "غیرمنسجم و سردرگم" معرفی می‌کند. سر کیم همچنین در خصوص ادعای دونالد ترامپ که به صورت علنی اعلام کرد ۱۰ دقیقه پیش از حمله به نقاطی در ایران که بخاطر کشته شدن ۱۵۰ نفر آن را متوقف کرد نیز می‌گوید که چنین ادعایی "با واقعیت هم‌خوانی ندارد". او همچنین مدعی می‌شود که ترامپ "هرگز به طور کامل" موافق حمله تلافی‌جویانه علیه ایران بدلیل سرنگونی پهپاد آمریکایی نبوده و دلیل آن را نیز شعار دوران انتخاباتی‌ ریاست جمهوری وی که قول داده بود ایالات متحده در هیچ جنگ دیگری درگیر نشود، می‌داند. سر کیم همچنین در یکی از ایمیل‌هایش می‌نویسد که کاخ سفید تحت کنترل دونالد ترامپ "به طور خاصی ناکارآمد" است. وی در عین حال هشدار می‌دهد که نباید رییس جمهور آمریکا را دست کم گرفت. سفیر بریتانیا معتقد است که "نباید انتظار داشت که سیاست‌های آمریکا در خصوص ایران در آینده نزدیک به روندی منطقی بازگردد" زیرا "دولت کنونی آمریکا دچار چند دستگی‌است". وزارت خارجه بریتانیا گفته است که ایمیل‌های لو رفته که روز یکشنبه توسط نشریه "میل آن ساندی" منتشر شد با "شیطنت" منتشر شده اما اصالت ایمیل‌ها را تکذیب نکرد. فایل‌های لو رفته از سال ۲۰۱۷ تا امروز را شامل می‌شود و در آنها سفیر بریتانیا گزارش‌های منتشر شده در خصوص
"درگیری‌ها و هرج و مرج" حاکم بر کاخ سفید را "تقریبا درست" دانسته است: تارنمای فارسی بی بی سی
*
دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا در واکنش به ایمیل های لو رفته ی سفیر بریتانیا گفت کیم داروک فردی "بسیار نادان" است: تارنمای فارسی بی بی سی
*
Inept
در فرهنگ واژه ها
بی‌عرضه، نالایق، ناکارا ‌و ناجور: تارنمای دیکشنری فارسی
بی منطق: تارنمای ترجمه ی فارسی گوگل
*
رباعی آدم نالایق ‌و ناجور
حیران شده دنیا  ز یک آدم مو بور
یک آدم بی‌عرضه ‌و نالایق ‌و ناجور
در مورد حالتش یکی نیز به گفت
آن آدم_ مو بور ز منطق شده دور
دکتر منوچهر سعادت نوری
*
گزیده ای از نوشتارها
https://msnselectedarticles.blogspot.com/2019/07/blog-post_9.html
بخش های پیشین مجموعه ی یادداشت ها و نوشتارها و نامه ها
=========