۱۳۹۷ تیر ۶, چهارشنبه

گفتنی های تغذیه: ۲٧ - گیلاس و خواص غذایی و درمانی آن


برخی از ویژگی های مهم گیلاس
گیلاس، به میوه ی بسیاری از درختان پرونوس گفته می ‌شود که گوشت‌دار و محتوی هسته  می باشند. طبقه بندی علمی گیلاس چنین است: راسته ی گل ‌سرخ ‌سانان/ تیره ی گل سرخیان/ زیر تیره ی بادامی ‌واران/ جنس پرونوس و زیر جنس سراسوس/ گونه‌: گیلاس. جنس پرونوس شامل درخت‌های گیلاس، آلو، هلو، زردآلو و بادام می ‌شود. علاوه بر گونه ‌های گیلاس، آلو، هلو، زردآلو و بادام، حدود ۴۳۰ گونه در جنس پرونوس وجود دارد. بسیاری از گونه ‌های پرونوس برای تزئین یا میوه کشت می‌شوند. گونه‌های پرونوس برگریز یا همیشه سبز هستند.  میوه ی گیلاسی که خرید و فروش می‌شود معمولاً ارقام گونه‌هایی مانند: گیلاس شیرین (گیلاس خودرو) و گیلاس ترش (آلبالو) است. نام «گیلاس» به درخت گیلاس هم گفته می ‌شود و گاهی‌اوقات در مورد بادام و درختان گلدار مشابه ی پرونوس مانند «گیلاس تزئینی» یا «ساکورا» هم استفاده می ‌شود. گیلاس وحشی ممکن است به هر یک از گونه‌ هایی که بدون کاشتن رشد می‌کنند اطلاق شود، گرچه در جزایر بریتانیا اغلب به گیلاس خودرو با نام «گیلاس وحشی» اشاره می‌ شود. گیلاس دارای گونه‌های متعدد و در تمام ایران پراکنده ‌است. از گیلاس علاوه بر مصرف به عنوان میوه یخام، مربا و کمپوت هم ساخته می‌شود. این گیاه احتمالاً از منطقه‌ای بین دریای سیاه و دریای خزر منشأ گرفته‌ است؛ ولی به نظر می ‌رسد که در زمان های قدیم آن را به اروپا برده باشند. بیشتر ارقام کشت شده آن در سرتاسر دنیا از اروپا منشأ گرفته ‌اند، ولی تعدادی از ارقام مهم، در مناطق گیلاس خیز محلی انتخاب یا اصلاح گردیده‌ اند.
ارزش غذایی گیلاس
گیلاس‌های شیرین خام دارای ۸۲٪ آب، ۱۶٪ کربوهیدرات، ۱٪ پروتئین و مقدار ناچیزی چربی (نگاه کنید به جدول) هستند. فیبر غذایی و ویتامین ث متوسطی دارند در حالی که دیگر ویتامین ها و مواد مغذی معدنی هر کدام کمتر از ۱۰٪ مقدار نیاز روزانه در هر وعده غذایی هستند (نگاه کنید به جدول). در مقایسه با گیلاس‌های شیرین، گیلاس ترش خام (آلبالو) در هر ۱۰۰ گرم حاوی مقدار کمی بیشتر ویتامین ث (۱۲٪) و ویتامین آ (۸٪)هستند (نگاه کنید به جدول):
جدول مقدار عوامل مغذی در هر ۱۰۰ گرم گیلاس شیرین، قرمز، خام
انرژی ۶۳ کیلو کالری - کربو هیدرات‌ها ۱۶ گرم - قندها ۱۲٫۸ گرم - فیبر ۲٫۱ گرم
چربی ۰٫۲ گرم - پروتئین ۱٫۱ گرم - آب ۸۲ گرم - ویتامین آ معادل  ۳ میکروگرم (۰٪) 
بتاکاروتن  ۳۸ میکروگرم (۰٪) - لوتئین و زآکسانتین  ۸۵ میوگرم
ویتامین ب۱ (تیامین) ۰٫۰۲۷ میلی‌گرم (۲٪) ویتامین ب۲ (ریبوفلاوین) ۰٫۰۳۳ میلی‌گرم (۲٪) 
ویتامین ب۳ (نیاسین) ۰٫۱۵۴ میلی‌گرم (۱٪) - پانتوتنیک اسید (ویتامین ب۵)  ۰٫۱۹۹
میلی‌گرم (۴٪) - ویتامین ب۶  ۰٫۰۴۹ میلی‌گرم (۴٪) - اسید فولیک ۴ میکروگرم (۱٪) 
ویتامین ث  ۷ میلی‌گرم (۱۲٪) - ویتامین کا ۲٫۱ میکروگرم (۲٪) 
کلسیم ۱۳ میلی‌گرم (۱٪) - آهن ۰٫۳۶ میلی‌گرم (۳٪) - منیزیم ۱۱ میلی‌گرم (۳٪) 
منگنز ۰٫۰۷ میلی‌گرم (۴٪) - فسفر ۲۱ میلی‌گرم (۳٪) -پتاسیم ۲۲۲ میلی‌گرم (۵٪) 
سدیم (ندارد) - روی  ۰٫۰۷ میلی‌گرم (۱٪) 
خواص غذایی و درمانی گیلاس
• مجاری ادراری، معده و لوله گوارشی را ضد عفونی می کند.
• برای افراد دیابتی مضر نیست زیرا قند آن از نوع سوربیتول است که ۷۰ درصد آن در بدن انسان بدون اینکه به گلوگز تبدیل شود، صرف تولید انرژی می شود.•  طبیعتی سرد دارد و مصرف زیاد آن باعث نفخ معده می شود
• اعصاب را آرام می کند.• ادرار را زیاد می کند. • سموم بدن را دفع می کند و خون را تصفیه می کند. • گیلاس شیرین ملین خوبی است و برای رفع یبوست مفید است.
• خوردن گیلاس برای افرادی که تصلب شرائین، ناراحتی کبد و مشکل جمع شدن گاز در روده ها را دارند، مؤثر و مفید است.
• خوردن گیلاس بعد از غذا باعث سوء هاضمه و نفخ می شود، چون از هضم سریع غذا جلوگیری می کند. به همین دلیل توصیه می شود که بعد از غذا مصرف نشود.
• خوردن گیلاس قبل از غذا شخص را سیر می کند و جلوی اشتهای او را می گیرد و در عین حال او را چاق نمی کند. بنابراین افراد چاقی که می خواهند لاغر شوند، می توانند گیلاس را قبل از غذا مصرف کنند. البته نباید در مصرف آن زیاده روی کنند. • جوشانده برگ گیلاس در شیر، ملین خوبی است. • در طب سنتی معتقدند که گیلاس برای رفع خشکی حلق و ریه مفید است.
•  عصاره گیلاس یک ضد باکتری علیه فساد و پوسیدگی دندان است. در بررسی ها مشاهده شده است که عصاره گیلاس سیاه تا ۸۹ درصد فعالیت آنزیم های عامل تشکیل پلاک دندان را متوقف می کند.
• در گذشته پزشکان از گیلاس سیاه برای معالجه سنگ کلیه و ناراحتی های کیسه صفرا استفاده می کردند.
• گیلاس غنی از آنتی اکسیدان می باشد، در نتیجه برای پیشگیری از سرطان و بیماری های قلبی توصیه می شود. • گیلاس باعث کاهش التهاب بدن و کاهش خطر سکته قلبی می شود.
• گیلاس دارای موادی است که درد حاصل از آرتریت (التهاب مفاصل) و نقرس را کاهش می دهد که این خاصیت را سایر میوه ها و سبزی ها ندارند.
• نوع سیاه رنگ این گیلاس دارای مقدار زیادی آهن بوده و برای کم خونی مفید می باشد. • گیلاس در رفع کم خوابی کمک می کند. • گیلاس باعث کاهش سردرد می شود.
•  برگ آن به صورت دم کرده برای درمان بیماری کلیه و کبد مورد استفاده قرار می ‌گیرد. میوه گیلاس در سلامت چشم، سلامت پوست، پیری و کاهش وزن بسیار مؤثر می‌ باشد.
جشن شکوفه ‌های گیلاس در جهان
در روزهای پایانی زمستان جشن شکوفه ‌های گیلاس در کشورهای مختلف برگزار می ‌شود. این مراسم سالانه بسیاری از گردشگران را از سرتاسر جهان به سمت مناطقی می ‌کشاند که از شکوفه‌ های گیلاس پوشیده شده ‌اند. ژاپن، آمریکا، گرجستان و چین در آغاز بهار محل برگزاری جشنواره ی بین‌المللی شکوفه ‌های گیلاس هستند.
مهمترین نقاط کشت گیلاس در ایران
مشهد (گیلاس سیاه و گیلاس تکدانه) - ارومیه (گیلاس سفید و گیلاس قرمز) - کرج (گیلاس سیاه و گیلاس زرد و گیلاس قرمز) - شبستر (گیلاس سیاه) - لواسانات (گیلاس صورتی) - قزوین (گیلاس سیاه) - مشگین‌شهر (گیلاس زرد).
نظریاتی در مورد تولید میوه ی خوراکی گیلاس در ایران
بنا بر اظهارات دکتر اسفندیار حسنی مقدم مدرس دانشگاه های لرستان: "منشأ گیلاس نواحی اطراف دریای خزر و دریای سیاه است.  از میان میوه‌های منطقه معتدله گیلاس به دلیل زودرس بودن، رنگ زیبا و مزه ی دلپذیر بر اکثر میوه ‌ها برتری یافته است. از طرفی گیلاس به دلیل کوتاه بودن دوره ی رشد تا رسیدن میوه از هزینه‌های داشت کمتری برخوردار است. بر اساس آمار نامه فائو در سال ۲۰۰۵ تولید جهانی گیلاس و آلبالو بالغ بر یک میلیون و هشتصد هزار تن است که کشورهای ترکیه، آمریکا، ایران، آلمان و روسیه مقام‎ های اول تا پنجم را در این زمینه دارند. ایران با سطح زیر کشت حدود  ۲۵۷۰۰ هکتار و میزان تولید حدود ۲۲۴ هزار تن مقام سوم تولید گیلاس و آلبالوی جهان را بعد از ترکیه و آمریکا دارد. تولید میوه با کیفیت و کمیت بالا تنها به رعایت اصول صحیح کاشت و داشت محدود نمی‌ شود، بلکه آشنایی با فرآیند های تشکیل جوانه ی گل، نحوه ی گرده‌ افشانی، کاربرد زنبور عسل در هنگام گرده ‌افشانی، نیاز درختان میوه خزاندار به ارقام گرده‌ دهنده سازگار و نحوه ی آرایش ارقام گرده‌ دهنده بسیار ضروری و سودمند است".
تهیه و تدوین:
دکتر منوچهر سعادت نوری

*
منابع و مآخذ
برخی از ویژگی های مهم گیلاس: جستجو در تارنمای گوگل/ ارزش غذایی گیلاس: تارنمای ویکی‌پدیا/ خواص غذایی و درمانی گیلاس: تارنمای کدبانو و بسیاری از تارنماها/ جشن شکوفه ‌های گیلاس در جهان: تارنمای رادیو زمانه/ مهمترین نقاط کشت گیلاس در ایران: تارنمای ویکی‌پدیا/ نظریاتی در مورد تولید میوه ی خوراکی گیلاس در ایران (ایران سومین تولیدکننده گیلاس و آلبالوی جهان): تارنمای ایسنا
*
همچنین نگاه کنید به
"ساکورا" درخت گیلاس ژاپنی و شکوفهٔ درخت گیلاس در ژاپن
زنجیره ی سروده ها و ترانه های " گیلاس" و شکوفه های آن
*
گزیده ای از نوشتارها
http://msnselectedarticles.blogspot.com/2018/06/blog-post_27.html
بخش های پیشین مجموعه ی گفتنی های تغذیه
======================

۱۳۹۷ تیر ۱, جمعه

افسانه ی کوه قاف، منزلگاه ایزد مهر و جايگاه سيمرغ


قاف نام کوهی است افسانه‌ای و بلند که گویند گرداگرد زمین را پوشانده و خورشید از پشت آن طلوع می‌کند. در افسانه‌ها آمده‌ است که خورشید شب‌ ها را در چاهی پشت کوه قاف می‌گذراند. کوه قاف مکان چشمه آب حیات نیز ذکر شده و در ادبیات کنایه از دورترین نقطه جهان است. پیشینیان کوه قاف را میخ زمین می‌دانستند. جنس آن را از زمرد سبز نوشته ‌اند و به باور آن‌ها کبودی آسمان همان روشنایی زمردین است که از این کوه باز می‌ تابد وگرنه آسمان در اصل از عاج سپیدتر است. در کوه قاف هیچ آدمی زندگی نمی‌کند. در کوهپایه آن دو شهر قرار دارد، یکی در شرق آن به نام جابلقا و دیگری در غرب آن به نام جابلسا. فاصله کوه قاف تا آسمان به اندازه قد انسان است.
★ پژوهشگران نام و جایگاه کوه‌های قفقاز را الهام ‌بخش پدید آمدن این افسانه دانسته‌اند (نام قفقاز در پهلوی "کافکوه" آمده و می‌تواند با "قاف"نیز ارتباط داشته باشد). در کتاب‌های جغرافیای اسلامی، کوه قاف را همان کوه البرز می‌دانند. صوفیان قاف را سرزمین دل و سرمنزل سیمرغ_ جان و حق دانسته ‌اند. البرز کوه در آثار زرتشتی در حقیقت، کوهی است مذهبی و معنوی: ایزد مینوی مهر، پیش از طلوع خورشیدِ جاویدان، از بالای این کوه بر آید و سراسر سرزمین آریاییان را روشن نماید و کوهی است بس بلند و درخشان که بر فراز آن نه شب است و نه تاریکی، نه باد سردِ زننده و نه بادِ گرم مهلک و نه بیماری و آلودگی و منزلگاه ایزد مهر است.
★ قاف کوهی است که هوشنگ پیشدادی بر فراز آن صدهزار اسب و ده هزار گوسفند برای ایزد آبان قربانی کرد و کوهی است که گرداگرد قلهٔ آن، ماه و خورشید و ستارگان دور می‌زنند. در آثار مذهبی نیز، کوهی است مذهبی و موضوع اساطیر کهن و فرهنگ ها و کتب گوناگون. بنابر «بند هشن» روییدن آن هشتصد سال طول کشید و کوه ‌های دیگر جهان، همه در مدت ۱۸ سال از این کوه روییدند. در فرهنگ آنندراج آمده‌ است: «قاف» نام کوهی است که گرداگرد عالم است و گفته‌اند که از زمرد است و پانصد فرسنگ بالا دارد و بیشتر آن در میان آب است و هر صباح چون آفتاب بر آن افتد، شعاع آن سبز نماید و چون منعکس گردد، کبود شود. در کتب جغرافیای قدیم آمده ‌است: کوه قاف، گرداگرد زمین کشیده شده‌ است و مفسرین آن را کوهی می‌دانند محیط بر زمین و گویند از زبرجد سبز است و سبزی آسمان از رنگ اوست و اصل و اساس همهٔ کوه‌ های زمین است و بعضی گفته‌اند فاصلهٔ این کوه تا آسمان به مقدار قامت آدمی است.
كوه قاف در اسطوره و عرفان ايراني
در باورهاي مردم كوه قاف بلندترين كوهي مي باشد كه كسي را بدان جا راهي نيست و كي خسرو، بيژن، گيو و بهرام گور در اين كوه طلسم شده و با ظهور سوشيانت در ركاب او شمشير مي زنند. در اين باورها ، خورشيد از پس كوه قاف بر ميخيزد و گاه اهريمناني كه در اين كوه ساكن اند جلوي تابش آنرا مي گيرند. بنا بر اين روايات پيرامون زمين را كوه فرا گرفته و از بلنداي قاف مي توان به آسمان رسيد و جايگاه سيمرغ در كوه قاف است.  در اين روايت ها سنگ اين كوه از زمرد سبز و كبودي آسمان روشناي همان زمردي است كه از كوه مي تابد وگرنه آسمان چون عاج سفيد است . در كناره اين كوه از دو سو دو شهر جابلقا و جابلسا است و از آدميان تنها ذوالقرنين بود كه به كوه قاف رسيد.
★ در قصص الانبيا آمده است كه اسكندر از كوه قاف پرسيد: كيستي؟ كوه گفت: قافم. اسكندر گفت: اين كوه پيرامون تو چيست؟ كوه گفت: عروق من اند و هرگاه خدا بخواهد در زمين زلزله پديد آيد من يكي از رگهاي خود را بجنبانم.
★ عارفان كوه قاف را سر منزل مقصود مي دانند و چنين است كه در منطق الطير عطار، مرغان در جستجوي شهريار خود سيمرغ، به جانب قاف پرواز مي كنند و چندان از خان هاي پر از خوف مي گذرند كه از آنان جز سي مرغ باقي نمي ماند و در مي يابند كه سيمرغ در خود آنان است و او به ما نزديك و ما زو دوريم.
زنجیره ی" کوه قاف" در سروده ها
 می‌دان که زمانه نقش سوداست/ بیرون ز زمانه صورت ماست
زیرا قفسی‌ست این زمانه/ بیرون همه کوه قاف و عنقاست
جویی‌ست جهان و ما برونیم/ بر جوی فتاده سایه ماست… : مولوی
 از جوانی داغ ها بر سینهٔ ما مانده است/ نقش پایی چند از آن طاوس بر جا مانده است
در بساط من ز عنقای سبک پرواز عمر
خواب سنگینی چو کوه قاف بر جا مانده است…: صائب تبریزی
 ترسم من از جهنم و آتش‌فشان او/ وان مالک عذاب و عمودگران او
آن کرکسی که هست تنش همچو کوه قاف/ بر شاخهٔ درخت جحیم آشیان او…: ملک ‌الشعرای بهار
نیما غم دل گو که غریبانه بگرییم/ سر پیش هم آریم و دو دیوانه بگرییمغم
من از دل این غار و تو از قله ی آن قاف/ از دل بهم افتیم و به جانانه بگرییم
دودیست در این خانه که کوریم ز دیدن/ چشمی به کف آریم و به این خانه بگرییم
آخر نه چراغیم که خندیم به ایوان/ شمعیم که در گوشه ی کاشانه بگرییم
من نیز چو تو شاعر افسانه ی خویشم/ بازآ به هم ای شاعر افسانه بگرییم… : شهریار
 سیمُرغ پرنده ی خردمند/ افسانه ی کوهیار و خرسند
از "قاف" چو گشت او روانه / "البرز" بساخت آشیانه
با " زال" بشد رفیق و همراه/ " رستم" بنمود نیک آگاه
جلوه گر_ آسمان_ ایران/ یادآور_ شوکت_ نیاکان… : دکتر منوچهر سعادت نوری
 گوش کنید به ترانه ی " کوه قاف" - اجرا: امین حبیبی
همچنین نگاه کنید به جاودانگی منطق الطیر؛ پرهای سیمرغ در گوشه و کنار جهان: تارنمای بی بی سی
پیوند احتمالی واژه ی " کوه قاف" با واژه ی " قافلانکوه "
احمد کسروی در کتاب کاروند خود جزء تی در نام کوه قافلانتی را در زبان های کهن هند و ایرانی به معنی کوه می گیرد. ولی به سراغ منشأ کلمه قافلان نمی رود. اگر جزء لان را جدا از قاف به معنی لانه و مکان بگیریم در این صورت قاف (علی القاعده کاپ) باید اشاره به نام حیوانی باشد. و پیداست که این نشانگر واژه فارسی کهن کپی یعنی میمون است. آلترناتیو ترکی کاپلان - تی (کوه پلنگ) هم برای آن متصور است. از این میان نظر به فصل نهم کتاب پهلوی بندهش که در موضوع چگونگی کوه ها از کوه قاف به عنوان کپک اسم برده شده است؛ معلوم می شود که صواب آن است که این عنوان را به معنی میمون (و یا به احتمال کمتر به معنی کبک) بگیریم و مراد از این کوه را همین کوهستان قافلانتی (قافلانکوه) به شمار بیاوریم.
تهیه و تدوین:
دکتر منوچهر سعادت نوری

*
منابع و مآخذ
كوه قاف: تارنمای ویکی‌پدیا/ كوه قاف در اسطوره و عرفان ايراني: تارنمای نواندیشان/ زنجیره ی" کوه قاف" در سروده ها: تارنمای گلچینی از سروده ها/ ترانه ی " کوه قاف": تارنمای یوتیوب/ جاودانگی منطق الطیر: تارنمای بی بی سی/ پیوند احتمالی واژه ی " کوه قاف" با واژه ی " قافلانکوه " (تحقیقی در باب معنی لفظی نام کوه قافلانتی): تارنمای ویستا
همچنین نگاه کنید به
مجموعه ی نامدارترین افسانه ها در تاریخ ایران
*
گزیده ای از نوشتارها
http://msnselectedarticles.blogspot.com/2018/06/blog-post_22.html
بخش های پیشین مجموعه ی یادداشت ها و نوشتارها و نامه ها
==========

۱۳۹۷ خرداد ۳۰, چهارشنبه

نگاهی به واژه های " کمبوجیه" و " کامبوج"

کمبوجیه به هیروگلیف مصری

کمبوجیه به خط میخی
========
کمبوجیه
این واژه در پارسی باستان کمبوجیه، در زبان ایلامی کنبوزیه، در اکدی کمبوزیه و در زبان آرامی کنبَوزی خوانده می‌شد. این نام در اسناد مصری کنبوت و کمبات و در زبان یونانی کامبوزس تلفظ می ‌شده ‌است. از مورخان دورهٔ اسلامی، ابوریحان بیرونی نام این شاه را قُمب‌سوس و قُمبوزِس و ابوالفرج بن عبری آن را قُمباسوس بن کوروش نوشته‌اند. همچنین این نام در فرانسوی و متعاقباً فارسی ایران، به صورت کامبیز درآمده است.
* کمبوجیه، نام دو تن از شاهان هخامنشی است. براساس نظر برخی از دانش‌ پژوهان، ریشهٔ این نام ایلامی است. اما پژوهشگران دیگری از جمله ارنست هرتسفلد، فریدریش فون اشپیگل و جیمز هوپ مولتن، آن را با قبیله ‌های "سانسکریت ‌زبان موسوم به کمبوجه"، که در شمال‌غرب هند زندگی می‌ کنند، در پیوند می ‌دانند و بر این باورند که کمبوجیه صورت وصفی نام این قبیله‌ است.
* اشپیگل همچنین معتقد است که کمبوجیه و کوروش نام دو قهرمان افسانه‌ای پیشاتاریخی هند و ایرانیان بوده‌اند (پیش از جدایی میان ایرانیان و هند و آریایی ‌ها) که سپس این دو قهرمان در دودمان پادشاهی هخامنشی به‌ طور طبیعی تجدید حیات یافته ‌اند و سپس چنین اظهار نظر می‌کند که اسطوره‌ های مربوط به کوروش تا درجهٔ زیادی حاصل درهم‌ آمیختگی میان داستان کوروش افسانه‌ ای پیشاتاریخی و کوروش تاریخی است. جیمز هوپ مولتون نظریهٔ اشپیگل دربارهٔ ریشه ‌شناسی این دو نام را بهترین تفسیر موجود می ‌داند. اما ریچارد نلسون فرای این تفسیر را نادرست می ‌داند و معتقد است که پیش‌تر نیز نام دو تن از هخامنشیان، کمبوجیه بوده ‌است و گزارش ‌های حضور کمبوجیه در شرق ایران هنوز تأیید نشده‌ اند.
* آرنولد توینبی استدلال می‌کند که این دو نام فارسی، از نام کوچ‌ نشینان اوراسیایی "کامبوجه" و "کورو" که در متن‌ های سانسکریت از ایشان یاد شده گرفته شده‌ است که بر طبق گفتهٔ او در عصر مهاجرت در سده ‌های هشتم و هفتم پیش از میلاد به ایران و هند وارد شده‌اند. توینبی نتیجه می‌گیرد که فتح جهان به دست شاخهٔ بزرگ‌تر دودمان هخامنشی با دلاوری نیروی کمکی کوچ ‌نشینان کامبوجه و کورو به دست آمد، از این‌رو برای یادبود این موضوع، شاخهٔ بزرگتر خاندان، همهٔ شاهزادگان بزرگ خود را از کورش یکم به بعد یک‌سره کوروش و کمبوجیه نام‌گذاری نمودند.
کامبوج
 کامبوج (به زبان خِمِر تلفظ: کامپوچیا) کشوری است در جنوب شرقی آسیا و پایتخت آن پنوم پن است. لفظ کامبوج، تلفظی فرانسوی است. نام باستانی این کشور، کمبوجا وابسته به لفظ افسانه‌ای کمبو است؛ و تأثیرات آمیخته به باورهای هندی، بیانگر کاربرد و حفظ این لفظ باستانی در کتیبه‌ها و متون کهن کامبوج است. جمعیت این کشور ۱۴٫۸ میلیون نفر و زبان رسمی آن خِمِر است که خط ویژه خود را دارد. دین ۹۶ درصد از مردم این کشور بودایی و واحد پول آن ریـِل است. ۹۰ درصد از مردم آن از تبار خمر، ۵ درصد ویتنامی‌تبار و بقیه از اقوام مختلفند. از نظر جغرافیایی کامبوج بخشی از شبه‌جزیره هندوچین به‌شمار می‌آید و با تایلند، لائوس، و ویتنام هم‌مرز است. کامبوج پس از ۱۰۰ سال استعمار فرانسویان در سال ۱۹۵۳ به استقلال رسید. نظام سیاسی کامبوج پادشاهی مشروطه است و ریاست کنونی دولت آن را هون سن برعهده دارد که با بیش از ۲۵ سال حکومت، طولانی‌ترین حکومت را در جنوب شرق آسیا داشته‌است. رژیم خمرهای سرخ در سال ۱۳۵۳ پس از پنج سال جنگ داخلی در کامبوج در جنوب شرقی آسیا به حکومت رسیدند. حدود یک میلیون و هفتصد هزار نفر حدود یک چهارم جمعیت کامبوج بین سال‌های ۱۹۷۵ تا سال ۱۹۷۹ به وسیله رژیم مائویستی خمرهای سرخ در کامبوج کشته شده یا بر اثر گرسنگی شدید جان خود را از دست دادند. از اصلی‌ترین دیدنی‌های کامبوج می‌توان مجموعه‌ای کهن از نیایشگاه‌های هندو به نام آنگکور وات (شهر معابد) را نام برد که در استان سیه‌م رئاپ واقع شده‌است. مهاجرت شمار زیادی از ویتنامی‌ها به کامبوج، گسترش بیماری ایدز، فساد اداری و مین‌های به‌جامانده در زمین از مشکلات کنونی سیاسی و اجتماعی کامبوج به‌شمار می‌آیند.
* مردمان کا مبوج: شاخه هینه‌یانه (تراوادا) از بودیسم مذهب رسمی کشور کامبوج است و بیش از ۹۵ درصد از مردم این کشور پیرو این کیش هستند. سنت‌های بودایی هینه‌یانه در کامبوج ریشه‌دار و گسترده هستند و ۴۳۹۲ نیایشگاه بودایی در سراسر این کشور پراکنده است. چینی‌ها و ویتنامی‌های ساکن کامبوج پیرو شاخه مهایانه از بودیسم هستند. خمرهای سرخ در اواخر دهه ۱۹۷۰ مذهب و از جمله بوداگرایی را سرکوب می‌کردند اما بودیسم پس از پایان دوره آن‌ها دوباره با احیا و تقویت روبه‌رو شده‌است. اسلام دین اکثریت در میان اقلیت‌های چام و مالای است و بیشتر آن‌ها سنی‌های شافعی هستند. تعداد مسلمانان کامبوج ۳۰۰ هزار نفر و تمرکز آن‌ها در استان کامپونگ چام است. در کامبوج ۲۰ هزار مسیحی کاتولیک زندگی می‌کنند که ۰٫۱۵ درصد از جمعیت کشور را تشکیل می‌دهند.
در ارتباط با نام کامبوج و کمبوجیه
کامبوج نام فارسی برگرفته شده از فرانسوی است. این نام از نام پادشاهی خمر کامبوجه در این کشور آمده است. نام سنسکریت "کامبوجا" یا "کامبویا" اشاره دارد به قبیله‌ای هند و ایرانی و قدرتمند در این مناطق.
یادداشت پایانی
بسیاری از پژوهشگران زبان و تاریخ بر این باورند که تشابه زیاد واژه های " کمبوجیه" و " کامبوج" نشانه ی آنست که ریشه ی این واژه ها در یک سرزمین و آن سرزمین احتمالا فلات پهناور آریایی و در کشور ایران بوده است. 
تهیه و تدوین:
دکتر منوچهر سعادت نوری

*
منابع و مآخذ
کمبوجیه: تارنمای ویکی‌پدیا/ کامبوج: تارنمای ویکی‌پدیا/ مردمان کامبوج: تارنمای جوکس (مرجع اطلاع رسانی تور, گردشگری و هتل)/ در ارتباط با نام کامبوج و کمبوجیه: تارنمای هم میهن
*

۱۳۹۷ خرداد ۲۷, یکشنبه

افسانه ی خاله سوسکه و آقا موشه


 افسانه ی خاله سوسکه و آقا موشه که به برخی زبان‌های دیگر نیز ترجمه شده‌ و همچنان درحال نقد، بررسی و بازنویسی است در مورد سوسکی است که برای سفر به همدان دچار مشکلاتی می‌شود. این افسانه از دوره ی قاجار تاکنون در ده ‌ها روایت گوناگون چاپ و منتشر شده‌ و به یکی از تکراری ‌ترین عناوین کتاب‌های کودک در ایران تبدیل و نمایشنامه ‌ها و فیلمنامه‌ های متعددی بر اساس این افسانه تهیه شده ‌است. در این موضوع که این افسانه نمونه ‌ای از کلیشه‌ های جنسیتی علیه زنان بوده یا نمادی از اراده زن ایرانی است اختلاف نظر وجود دارد.
چکیده ای از افسانه ی خاله سوسکه و آقا موشه
پدر خاله سوسکه از بی‌شوهر ماندن دخترش خسته می‌شود و به او پیشنهاد می‌کند به همدان برود و همسر «مش رمضون» بشود و «نان گندم بخورد، قلیان بلور بکشد، منت بابا نکشد». خاله سوسکه با چادری از پوست پیاز و کفش‌هایی از چوب گردو به سوی همدان به راه می‌افتد. در طول مسیر کسبه بازار همچون قصاب و نانوا از وی خواستگاری خشنی می‌کنند که با پاسخ سرد خاله سوسکه مواجه می‌شوند. خاله سوسکه از آنان می‌پرسد که اگر همسر آنان شود، در موقع دعوا او را چگونه خواهند زد. خواستگاران هریک به فراخور شغل خود روش خشونت باری برای تنبیه احتمالی او در نظر می‌گیرند و خاله سوسکه به همین دلیل از ازدواج با آنان منصرف می‌شود. آخرین خواستگار «آقا موشه» است که با لحنی ملاطفت‌آمیز از وی خواستگاری می‌کند و در پاسخ به پرسش تکراری او، عنوان می‌کند که به جای تنبیه احتمالی، با دم نرم خود سرمه به چشم عروس خواهد کشید. ازدواج این دو سر می‌گیرد؛ ولی خاله سوسکه در نهر آب می‌افتد و پس از نجات به وسیله آقا موشه و به کمک نردبان طلا، بیمار می‌شود و آقاموشه که مشغول پختن شوربا برای تیمار همسر بیمار خود است، به داخل دیگ آش می‌افتد و می‌میرد. به همین دلیل خاله سوسکه پس از آن سیاهپوش می‌شود.
افسانه ی خاله سوسکه در یک روایت دیگر
یک خاله سوسکه بود، که در این دار دنیا، جز یک پدر کسی را نداشت. یک روز پدره گفت: “من دیگر نمی توانم خرج تو را بدهم، پیر شده ام و زمین گیر، پاشو، فکری به حال خودت بکن!” خاله سوسکه گفت: “چه کنم، کجا برم؟” گفت: “شنیده ام در همدان  مش رمضانی است پولدار که از دخترهای ریز نقش خوشش می آید، پاشو برو خودت را به او برسان، که اگر همچین کاری بکنی و خودت را توی حرم سرایش بیندازی نانت توی روغن است.” خاله سوسکه وقتی از پدرش این حرف ها را شنید گفت: “راست می گویی ما توی این خانه لنگه کفش کهنه شدیم، از این در به آن ‌در می افتیم.” آهی کشید و نفسی از دل برآورد، پاشود رفت جلوی آیینه و بزک و هفت قلم آرایش کرد، به صورت و لپش سفید آب و سرخاب مالید، ‌میان ابروهایش را خط کشید و به گوشه لپش خال گذاشت. به چشم هاش سرمه کشید. ابروها را هم وسمه گذاشت و دستش را هم با حنا نگاری کرد و روی موهاش هم زرک ریخت. آن وقت از پوست پیاز پیرهنی درست کرد و پوشید و از پوست سیر روبندی زد و از پوست بادنجان چادری دوخت و به سر کرد و از پوست سنجد هم یک جفت کفش به پا کرد و با چم و خم و کش و فش و آب ‌و تاب، مثل پنجه ی آفتاب، آمد بیرون. رسید دم دکان بقالی، بقاله گفت: “خاله سوسکه کجا میری؟”
گفت: “خاله و درد پدرم، من که از گل بهترم، من که تاج هر سرم!” بقاله گفت: “پس چی بگویم؟”
گفت:”بگو ای خاله قزی، چادر یزدی، کفش قرمزی، ‌اقر بخیر. کجا می ری؟”
“می روم تا همدان، شو کنم بر رمضان، روغن به بستو بکنم، آرد به کند و بکنم. نان گندم بخورم، غلیون بلور بکشم، منت بابا نکشم.”
خاله سوسکه و آقا موشه: در  زنجیری از سروده ها
متن کامل : نگاه کنید به گلچینی از سروده ها
رباعی: آقا موشه و خاله سوسکه
آقا موشه که داشت یک دم نرم/ ناگهان دل ز خاله سوسکه ربود
یک جهان عشق بود و هوش و هنر/ مثل او هیچ کس به صحنه نبود
دکتر منوچهر سعادت نوری
*
نظریه ای در مورد افسانه ی خاله سوسکه و آقا موشه
بنا بر نوشته ی معصومه ناصری: "مهم‌ترین فراز یکی از نمونه‌های قدیمی ادبیات کودک و نوجوان ایران، جایی است که خاله سوسکه از خواستگارانش این سوال تعیین کننده را می‌پرسد که "اگه زنت بشم منو با چی می‌زنی؟" و عاقبت با رد کردن خواستگاران خشن، به موش دل می‌بندد که وعده می‌دهد او را نه با ساتور قصابی و سنگ ترازو که با دم نرم و نازکش بزند. در پایان قصه، موش، موقع آشپزی در دیگ می‌افتد و از آن تاریخ و پس از آن پایان تراژیک و مرگ "آقا موشک با وقار"، خاله سوسکه همچون همسری وفادار تا ابد سیاه‌پوش می‌ماند. کسانی مثل جبار باغچه‌بان، احمد شاملو و محمود مشرف تهرانی روایت‌هایی از این قصه را باز نوشته‌اند و در سال‌های اخیر هم این داستان در بسته‌بندی‌ های رنگی و زیبا و و کتاب‌های خوش آب و رنگ، در ویترین کتابفروشی‌های کودک، جلوه می‌کند…. گرچه در قفسه کتابفروشی‌ها داستان خاله سوسکه هنوز وجود دارد اما "خاله سوسکه" تنها تصویر ما از زن در ادبیات فولکوریک نیست. در قصه‌های ایرانی، ماجرای بز زنگوله‌پا (بزبز قندی) هم آمده است؛ زنی که به بچه‌هایش در مورد خطرهای احتمالی هشدار و آموزش می‌دهد، وجود بچه‌ها او را خانه‌نشین نکرده بلکه تنها از خانه بیرون می‌زند، با "اجتماع گرگ" مبارزه می‌کند و پیروز می‌شود".
همچنین گوش کنید به
https://www.youtube.com/watch?v=ob4t96gbe7o
تهیه و تدوین:
دکتر منوچهر سعادت نوری

*
منابع و مآخذ
خاله سوسکه: تارنمای ویکی‌پدیا/ افسانه ی خاله سوسکه در یک روایت دیگر: تارنمای اتل متل توتوله/ خاله سوسکه کیست درد پدرم در لغت‌نامه دهخدا: تارنمای واژه نامه ی پارسی ویکی/ شعر خاله سوسکه و آقا موشه: تارنمای شهر فرنگ/ رباعی آقا موشه و خاله سوسکه: تارنمای گلچینی از سروده ها/ خاله سوسکه و بزبز قندی؛ تقابل دو دیدگاه (نوشته ی معصومه ناصری): تارنمای بی بی سی

۱۳۹۷ خرداد ۲۴, پنجشنبه

شناسایی چند اختلال مهم روانی



اختلالات روانی به گروهی از بیماری ها گفته می ‌شود که با تأثیر بر تفکر و رفتار باعث ایجاد ناراحتی برای فرد مبتلا یا ایجاد ناتوانی در وی می‌ شوند. علت بیماری ‌های روانی به خوبی شناخته نشده است ولی آنچه مسلم است این است که عوامل ژنتیک، استرس ‌های مختلف و نوع تعامل فرد با دیگران در ایجاد یا بروز آن‌ ها مؤثر است. اختلال اضطرابی، اختلال دوقطبی، سراسیمگی، روان ‌نژندی، کج‌ رفتاری، و رفتارِ ضدِ اجتماعی از جمله ی این اختلالات است.
اختلال ناشی از نگرانی و اضطراب یا اختلال اضطرابی: یک بیماری روانی شایع است، به‌طوری‌که بیشتر زنان و میان‌سالان و افراد سالمند با آن مواجه هستند. اختلالات اضطرابی، گروهی از اختلالات روانی است که دارای نشانه‌هایی از اضطراب و ترس‌ اند. اضطراب ناشی از نگرانی درمورد آینده است و ترس واکنشی به رویداد کنونی. احساس اختلال اضطرابی می‌تواند دارای نشانه ‌های فیزیکی همچون تپش قلب و لرز باشد. اختلال اضطرابی ازجمله اختلالات روان شناختی است که منشأ فیزیولوژیک آن کاملاً شناخته‌ شده نیست، ولی ارتباط تنگاتنگی با اختلالات افسردگی دارد. اختلال اضطراب فراگیر، نوعی اختلال اضطرابی است که به صورت نگرانی بیش از اندازه و نامعقول در مورد اتفاقات و فعالیت ‌های روزمره تعریف می‌شود. اختلال اضطراب فراگیر بر خلاف حمله پانیک سیر مزمن ‌تری دارد و می‌تواند برای ماه‌ ها در فرد وجود داشته باشد. بهترین درمان برای این بیماران ترکیبی از روان درمانی و دارودرمانی در کنار اقدامات حمایتی است.  برای درمان اختلال اضطراب فراگیر یکی از فنون اساسی و رایج کاهش استرس  است که می تواند با تمرکز فرد به زمان حال و جدا کردن فرد از افکار اضطراب  و همچنین دادن ویژگی پذیرش احساسات به افراد این اختلال را به صورت کامل در کنترل فرد قرار دهد.
  اختلال دو قطبی یا افسردگی و آشفتگی: نوعی اختلال خلقی و بیماری روانی است. افراد مبتلا به این بیماری دچار تغییرات شدید خلق می ‌شوند. اختلال دو قطبی به صورت معمول در آخر دوره ی نوجوانی یا اوائل دوره ی بزرگسالی تظاهر پیدا می‌کند.
اختلال دوقطبی، به نام "بیماری آشفتگی افسردگی" و"مانیک دپرسیو" نیز خوانده می شود که طی آن خلق فرد از حالت شاد و پر انرژی به حالت غمگین و خمود در چرخش است. شیوع این بیماری در زنان بیشتر از مردان است و عوامل هورمونی و ژنتیکی را در بروز آن دخیل دانسته اند. شخصی که در مرحله ی آشفتگی بیماری قرار دارد، دارای حالت انبساط بی حد و نامتناسب است و هر فعالیتی به ایجاد احساس شادی در وی منجر می شود. فرد در حالت آشفتگی به برقراری رابطه با دیگران و تجدید روابط پیشین می پردازد و ممکن است که این سبک برخورد اجتماعی او منجر به ایجاد ناراحتی در دیگران شود. کاهش خواب و احساس نیرومندی بدون خواب کافی، رفتار آشفته و پر جنب و جوش از ویژگی های این افراد است. این افراد افکار زیادی دارند که گاهی برای بیان آن وقت کم می آورند و به همین دلیل شتاب زده حرف می زنند که به این حالت «فشار تکلم » می گویند.  ویژگی دیگر افراد دچار حالت آشفتگی احساس خود بزرگ بینی است که طی آن فرد خود را واجد مزیت های خاص و توانایی های فوق العاده می یابد، این حالت نوعی "تورم اعتماد به نفس" است که تناسبی با موقعیت واقعی فرد ندارد و منجر به ریسک های شغلی یا انجام فعالیت های پر خطر می شود. گاهی عارضه های ناشی از این رفتارها بسیار شدید و حاد می شود، به طوری که منجر به صدمه جدی به خود و دیگران و ایجاد خسارت های مالی، جسمی، عاطفی برای خود فرد یا دیگران می شود، یا منجر به فعالیت های غیر قانونی می شود که ناشی از ضعف قضاوت فرد است. در این موارد بستری شدن فرد ضرورت پیدا می کند. سن متوسط بروز حالت آشفتگی حدود بیست سالگی است اما گاهی آغاز آن در سنین بالاتر و میانسالی هم دیده می شود. فرد بیمار در مرحله ی افسردگی یک یا چند دوره ی افسردگی اساسی را تجربه می کند که شامل فقدان انرژی و حالت خمودگی و افکار مرگ یا خود کشی و مشکلات اشتها و خواب است
سراسیمگی یا بی ‌قراری روانی (آژیتاسیون): یک سری حرکت‌های ناخواسته و بی ‌هدف است که از تنش روانی و اضطراب فرد ریشه می ‌گیرد. این موضوع شامل قدم زدن در اطراف اتاق، فشردن دست ها، کشیدن لباس و پیچاندن آن و دیگر اقدامات مشابه و همچنین بی ‌قراری شدید می‌گردد. در موارد شدیدتر، ممکن است تبدیل به حرکت مضر برای فرد مانند پاره پاره کردن یا جویدن پوست اطراف ناخن یا لب تا حد ایجاد خون ‌ریزی شود. آژیتاسیون به‌طور معمول از علائم اختلال در افسردگی عمده یا اختلال وسواس فکری عملی، و گاهی اوقات مرحله ی آشفتگی و اختلال دو قطبی است. میانسالان و افراد مسن در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بحران هستند.
روان ‌نژندی یا نِوْرُز (نوعی سراسیمگی): که پایه و اساس  کالبدشناسانه ‌ای ندارد. به عبارت دیگر روان‌ نژندی نوعی بیماری روانی یا رفتاری است که اساسی عضوی ندارد. در این بیماری اضطراب روانی با حفظ سلامت توان عقلی در شخص پدید می‌آید. روان‌شناسان بر این باورند که نگرانی یکی از مهمترین علامت‌های روان‌نژندی می‌باشد و بیشترین و رایج ‌ترین نوع آن است. نگرانی هم نوع موقت دارد و هم دایمی. برخی از روان ‌شناسان نگرانی را چنین تعریف می‌کنند: نگرانی، احساس عمومی به آزردگی ناخوشایند، انتظار خطر و ترس ناشی از خطری است که شخص منتظر آن است و نمی‌داند از کجا سرچشمه می ‌گیرد
کج‌ رفتاری: به معنی تخلف عمدی از هنجار یا مجموعه هنجارهای معینی است که در جامعه پذیرفته شده است. کج‌رفتاری فقط به نحوه ی عمل فرد مربوط نیست، بلکه به فعالیت‌ گروه‌ ها نیز مربوط می ‌شود. به افرادی که از هنجارهای پذیرفته شده فراتر می‌ روند، کج ‌رفتار گفته می‌شود. افراد کج ‌رفتار عموماً ضمانت ‌های اجرایی رسمی و غیر رسمی هنجارها را نادیده می‌گیرند. کج ‌رفتاری در جامعه ‌شناسی، روان‌ شناسی، روان ‌پزشکی و جرم‌ شناسی مورد مطالعه قرار می‌گیرد. حوزه ‌ای از جامعه‌ شناسی که به انحرافات می‌پردازد، آسیب‌ شناسی اجتماعی یا جامعه‌ شناسی انحرافات نامیده می ‌شود. آسیب اجتماعی به هر نوع عمل فردی یا جمعی اطلاق می‌شود که در چار چوب اصول اخلاقی و قواعد عام عمل جمعی رسمی و غیر رسمی جامعه ی محل فعالیت کنشگران قرار نمی‌گیرد و در نتیجه با منع قانونی یا قبح اخلاقی و اجتماعی روبه رو می گردد. به همین دلیل کج روان سعی دارند کج روی های خود را از دید ناظران، قانون اخلاق عمومی و نظم اجتماعی پنهان سازند. زیرا در غیر این صورت با پیگرد قانونی تکفیر اخلاقی و طرد اجتماعی مواجه می‌شوند..
رفتارِ ضدِ اجتماعی: کنشی است که به رفاهِ دیگران آسیب برساند. بسیاری از مردم نیز کنشی که برخلافِ هنجارهای غالب در اجتماع باشد را به‌عنوانِ رفتارِ ضدِ اجتماعی محسوب می‌کنند. انجمن روان ‌پزشکی آمریکا در راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌ های روانی رفتارِ ضدِ اجتماعی را در زمرهٔ اختلال شخصیت ضد اجتماعی می‌ شمارد. همچنین می‌توان الگوی رفتارهای ضدِ اجتماعی مزمن را در کودکان و نوجوانانِ مبتلا به مشکلاتِ رفتاری همچون اختلال رفتاری یا اختلال نافرمانی مقابله جویانه و بر اساسِ معیارهای دی ‌اس‌ ام ۵ (نسخه پنجم برنامه ریزی شده از انجمن روانپزشکی آمریکا و در واقع یک راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی) طبقه ‌بندی کرد. اما معمولاً رفتارِ ضدِ اجتماعی در موردِ افرادی به‌کار می‌رود که رفتارشان ناشی از اختلالِ روانی نیست اما تلاش می‌کنند در جامعه رفتارهایی نیرنگ ‌بازانه و مخرب از خود نشان دهند. افراد مبتلا به "مردم ‌گریزی"، "انحراف جنسی" و اوباش اینترنتی یا "ترول" نمونه ای از بیماران رفتارِ ضدِ اجتماعی می باشند.
اوباش اینترنتی یا ترول: در گفتمان اینترنتی به افرادی گفته می‌شود که با رفتار مخرب در فضای وب (فضای مجازی) به دنبال جلب نظر کاربران، ایجاد تشنج و بیان مطالب محرک و توهین‌آمیز هستند. اوباش اینترنتی فردی است که در اتاق‌های گفتگو، تالارها، وب نوشت ها یا تارنماهای کاربر پیام‌هایی ارسال می‌کند که حاوی مطالب ناراحت‌کننده یا جنجال‌برانگیز است. در حالی که در یک جمع اینترنتی کاربرانی با حسن نیت بحثی را دنبال می‌کنند، اوباش اینترنتی با تحریک سایرین و با پیش کشیدن بحث‌های نامربوط یا توهین آمیز، به دنبال مطرح کردن خود و متشنج کردن فضای گفتگو است. یکی از چالش‌های دائمی دارندگان وب گاه‌ها و تالارهای گفتگو مقابله با خرابکاری و در عین حال برقراری آزادی بیان است. آزادی بی حد و حصر باعث تحمل اوباش‌ها می‌شود و در نهایت به برهم خوردن فضای آرام گفتگو می ‌انجامد و از طرفی کنترل و حذف انتقادات هم به دیکتاتوری ختم می‌گردد. یکی از تکنیک‌های بازدارنده‌ای که سایت‌های شناخته شده نظیر فیس بوک، بلاگر و غیره برای مقابله با خرابکاری انجام می ‌دهند محدود کردن امکان فعالیت به کاربران ثبت نام کرده ‌است. با این روش آمار خرابکاری تا حدی کاهش می‌ یابد چرا که خرابکاری را مشکل‌تر و ردیابی کاربر خاطی را آسان ‌تر می‌کند. یکی از رایج ‌ترین شیوه‌ های اوباشی گری در اینترنت استفاده از مغالطه حملهٔ شخصی است. به این معنی که در بحث با کاربری دیگر به جای آنکه استدلال او را تحلیل کنند، نیت و شخصیت خود او را زیر سؤال برده یا با انگ زدن و فحاشی او را تحریک به مقابله به مثل می نمایند. اخیراً رسانه‌های جمعی این واژه را در خارج از حوزهٔ وب نیز به کار برده‌اند و حوزه استعمال آن در حال گسترش است.

تهیه و تدوین:
دکتر منوچهر سعادت نوری

*
منابع و مآخذ
بیماری روانی: تارنمای ویکی پدیا/ اختلال اضطراب: تارنمای ویکی پدیا/ اختلال اضطراب فراگیر: تارنمای ویکی پدیا/ درمان اختلال اضطراب فراگیر: تارنمای دكتر علی مرادی روان درمانگر/ اختلال دو قطبی: تارنمای ویکی پدیا/ آشفتگی افسردگی یا بیماری دو قطبی (نوشته ی آذر نادی): تارنمای پرشین پرشیا/ سراسیمگی یا بی ‌قراری روانی: تارنمای ویکی پدیا/ روان ‌نژندی: تارنمای ویکی پدیا/ کج‌ رفتاری: تارنمای ویکی پدیا/ رفتارِ ضدِ اجتماعی: تارنمای ویکی پدیا/ مردم ‌گریزی: تارنمای ویکی پدیا/ انحراف جنسی: تارنمای ویکی پدیا/ اوباش اینترنتی یا "ترول": تارنمای ویکی پدیا/ گفتگو پیرامون رفتارِ ضدِ اجتماعی (به زبان انگلیسی): تارنمای سی بی سی
همچنین نگاه کنید به
تغذیه و سلامت جسم و روان: تارنمای گزیده ای از نوشتارها
فهرست کامل اختلالات روانی به همراه توضیحات جامع: تارنمای پل ارتباطی پارسیان
بیماری ‌های روانی شایع و افراد مشهور مبتلا به آن‌ ها: تارنمای خبرنامه ی فول ‌فکر
خطرناک ترین انواع بیماری روانی: تارنمای خبرنامه ی سلامت
اختلالات خواب ناشی از بیماری های روانی، در نوشتار "خواب نامه" : تارنمای گزیده ای از نوشتارها
*
گزیده ای از نوشتارها
http://msnselectedarticles.blogspot.com/2018/06/blog-post_14.html
بخش های پیشین مجموعه ی یادداشت ها و نوشتارها و نامه ها
=========

۱۳۹۷ خرداد ۲۰, یکشنبه

ده (۱۰) " شیرین" در عرصه ی سیاست و دانش و هنر ایران

در عرصه ی سیاست

شیرین ملکه ‌ی پرنفوذ ساسانی: محبوب ‌ترین همسر خسرو پرویز شاه مقتدر ساسانی بود. شیرین را امیر بانویی ایرانی ارمنی‌الاصل دانسته ‌اند که خسروپرویز عاشق او شد و مطابق روایات، سخت زیبا و مورد مهر و پرستش خسرو پرویز بود.
خصایصی چون عشق، صلابت، استواری، صبر، وفاداری به شوهر و پاکدامنی و مرگ پرافتخار شیرین او را به زنی اعلا و آرمانی در تاریخ و ادبیات بدل کرده است. به روایت نظامی گنجوی در " منظومه ی خسرو و شیرین"، شیرین بزرگزاده ‌ای از تبار شاهان ارمنستان بود که بعدها نیز یک چند به جای عمه‌اش بر تخت نشست اما بعد از ازدواج با خسرو فرمانروایی بر ارمنستان را رها کرد. براساس همین روایت او زنی پاکدامن و وفادار و صبور بود و وفاداری و عشق خالص او به خسرو زبانزد بود. در منظومهٔ نظامی حدیث وصال خسرو و شیرین پس از فراز و نشیب‌ها و دوری‌های فراوان، با آب و تاب بازگفته شده و صورتی بس عاشقانه خود، گرفته‌است. چهره شیرین در شاهنامه استوارتر و با صلابت تر است هر چند از او در شاهنامه کم سخن به میان رفته اما او نماد یک زن نمونه است که همواره در کنار و همدم شوهر خویش است و جز او مهر کسی را در دل ندارد به حدی که وقتی شیرویه پس از مرگ پدر به او پیشنهاد همخوابگی و اعتبار و ثروت‌های کلان دوره پدرش را می‌دهد او مرگ در کنار تنها عشقش را به خفت همخوابگی با شیرویه ترجیح می‌دهد و به چهره ای آرمانی مبدل می‌گردد. شاعران و مورخان زیادی در باب او شعرها سروده و داستان سرایی‌ها کرده‌اند. همچنین باید یادآور ساخت که به گفته ی نظامی گنجوی در " منظومه ی شیرین و فرهاد"، فرهاد که مهندسی برجسته در سنگ‌تراشی و نگارگری بود در مأموریتی دل در گروی عشق شیرین بست و شیفته ی وی شد (به عقیده نظامی گنجوی این جریان زمانی اتفاق افتاده بود که شیرین هنوز به ازدواج رسمی با خسرو درنیامده بود و در کاخی در بهیستون اقامت داشت) خسروپرویز از این جریان اطلاع یافت و خشمگین شد اما چون جرمی برای کشتن او ندید او را فریفت و به کندن کوه بیستون واداشت، با این شرط که اگر در این کار توفیق یافت دل از عشق شیرین می‌کشد، اما امید او به این بود که جان بر سر این کار ببازد. فرهاد با شوق و توانایی خاصی به این کار پرداخت و پاره ‌های سنگین کوه را که ده مرد از برداشتن آن عاجز بودند، کَند. گویند به تحریک خسرو پرویز پیرزنی به دروغ خبر مرگ شیرین را به او داد و فرهاد به شنیدن این خبر تیشهٔ خود را بر فرق خویش کوبید و در دم جان سپرد.
شیرین طهماسب یا شیرین هانتر (متولد ۱۹۴۵ در تبریز): استاد ایرانی - آمریکایی در دانشگاه جورج تاون است که در زمینه مقالات سیاسی به فعالیت مشغول است. او یک متخصص در مسائل سیاسی ایران است و تا پیش از انقلاب ۵۷ ایران، عضو وزارت امور خارجه ایران بود و پس از آن به ایالات متحده نقل مکان نمود. وی به زبان‌های فارسی، انگلیسی، فرانسه و ترکی صحبت می‌کند… به گزارش «تابناک» شرین هانتر، استاد و محقق مرکز مطالعات اسلامی مسیحی دانشگاه جرج تاون، در مطلبی با نام «مخمصه ژئوپلتیک ایران و پیامدهای آن» تلاش کرده است از زاویه ای متفاوت به ماجرای سیاست خارجی ایران و کنش های امنیتی، سیاسی و اقتصادی ـ فرهنگی با کشورهای همسایه بپردازد.
شیرین علم‌هولی آتشگاه: متولد ۱۳ خرداد ۱۳۶۰ در روستای دیم قشلاق در حوالی ماکو، پس از گذراندن یک سال و ۹ ماه حبس در زندان اوین تهران در روز هشتم آذر ماه به اتهام ارتباط با گروه پژاک (گروه سیاسی و شبه نظامی چپ‌گرا در کردستان ایران) دادگاهی شد و به اعدام محکوم گردید و در تاریخ ۱۹ اردیبهشت ۱۳۸۹ بدون اطلاع خانواده و وکلایش در زندان اوین اعدام شد.
در عرصه ی دانش
شیرین بختیار: فرزند دوم ابوالقاسم بختیار و هلن جفریز در ۱۹۳۰ (۱۳۰۹ خورشیدی) در نیویورک به دنیا آمد. بنا بر نوشته ی جهانشاه جاوید فرزند برومند او: "شیرین بختیار نقاش، روزنامه نگار، نویسنده و شاعر بود و مادری پر محبت برای شش فرزندش از سه شوهر. بعلاوه در ده پانزده سال آخر عمرش چند معشوق داشت. دو سال آخر را در اسپانیا زندگی کرد و در ۲۰۰۳ در ۷۳ سالگی از دنیا رفت و خاکسترش در دریای مدیترانه آرام گرفت".
شیرین عبادی (متولد ۳۱ خرداد ۱۳۲۶ در همدان): حقوق‌دان، قاضی سابق دادگاه، فعال حقوق بشر، نویسنده و مدرس ایرانی است. او از نخستین قاضیان زن در ایران و تنها ایرانی و مسلمانی است که جایزه صلح نوبل را دریافت کرده ‌است. کمیته جایزه صلح نوبل علت انتخاب خود را، تلاش عبادی برای ترویج مردم ‌سالاری و رعایت حقوق بشر در ایران به ویژه در مورد حقوق زنان و کودکان در سال ۲۰۰۳ میلادی اعلام نمود. شیرین عبادی کتاب‌های مختلفی دربارهٔ حقوق زنان و کودکان نوشته‌ است. کتاب‌های شیرین عبادی عبارت است از: بیداری ایران/ قفس طلایی/ آزادی همه ما. کتاب «بیداری ایران» حاوی خاطرات شیرین عبادی از بدو تولد تا زمان دریافت نوبل صلح توسط اوست. در این کتاب او از وقایع مؤثر در زندگی‌اش مانند انقلاب اسلامی، جنگ و قتل‌های زنجیره‌ای سخن گفته ‌است. کتاب «قفس طلایی» روایت زندگی سه برادر ‌است که گرایش‌ های سیاسی متفاوت دارند؛ اما در تلاطم انقلاب، سرنوشت یکسانی پیدا می‌ کنند. کتاب دیگر او دربارهٔ حقوق بشر با عنوان «آزادی همه ما» می‌باشد. این کتاب زندگی‌نامه شیرین عبادی است. وی در این کتاب به اتفاقات سیاسی ایران در چند سال اخیر پرداخته‌ است
در عرصه ی هنر
شیرین نشاط (زاده ی ۶ فروردین ۱۳۳۶ در قزوین): يکی از موفق ترين هنرمندان ايرانی در خارج از کشور است. چندين جايزه معتبر جهانی برای هنرهای تجسمی اش و جايزه مهم جشنواره فيلم ونيز برای اولين فيلم بلند داستانی اش " زنان بدون مردان" از جمله افتخارات اوست. ۱۷ ساله بود که به اصرار خانواده اش برای ادامه تحصيل به آمريکا رفت و در دانشگاه کالیفرنیای برکلی به تحصیل هنر پرداخت، اما وقتی در سال ۱۹۹۰ سفری کوتاه به ايران کرد، زندگی اش دگرگون شد: زندگی خصوص اش تغيير کرد، شيفته ايران شد و زنان کشورش منبع الهام هنری او شدند. او هم ‌اکنون در نیویورک زندگی می‌کند. او در طول دهه ۸۰ میلادی مدیر شرکت نمایشگاه هنر و معماری نیویورک بود. در این دوره او با برگزاری نمایشگاه ‌هایی، عکس‌های ساختمان ‌های آسیب‌دیده در سارایوو به تحلیل نقش جنسیت در تعیین فضاها و معناهای فضای فیزیکی پرداخت، موضوعی که به همهٔ فیلم‌های او راه یافت. در سال ۲۰۰۱ فیلیپ گلاس آهنگساز آمریکایی از او خواست فیلمی بسازد که او برای آن آهنگ بسازد. شیرین نشاط تحت تأثیر مشاهده ی تصاویر تلویزیونی برخوردهای فلسطینی‌ها و سربازان اسرائیلی، فیلم رنگی یازده و نیم دقیقه‌ای «گذرگاه خمیده»، را ساخت که با موسیقی گلاس همراه شد. آثار نشاط دارای ریشه ی بومی از زندگی و جامعه ی ایران است و به‌ویژه آثار فراوانی پیرامون زندگی و موقعیت زنان ایرانی خلق کرده ‌است. او در آثار خود از نقوش زنانه که زنان ایرانی با آن‌ ها تأثرات روحی‌شان را به صورت شعر بر کف دست و پای خود نقش می‌ زنند استفاده می‌کند… شیرین نشاط در جلسه ی سال ۲۰۱۴ مجمع جهانی اقتصاد به عنوان یکی از سه راهبر فرهنگی اثرگذار سال به سخنرانی پرداخت. او هم ‌اکنون در حال ساخت فیلمی دربارهٔ زندگی " ام کلثوم" خواننده ی نامدار عرب است. فیلمبرداری " ام کلثوم" در پاییز سال ۲۰۱۳ میلادی در مصر آغاز شد. نشاط به عنوان کارگردان امیدوار است که بودجه ی فیلم از کشورهای عربی خاورمیانه تأمین شود.
شیرین رضویان (زاده ی ۱۳۴۶ در تهران): شاعره و لیسانس مدیریت بازرگانی و حسابداری است. وی در تارنمای رسمی خود نوشته است: " ۹ ساله بودم که دست های نقره فام شعر گریبانم را گرفت. اول با او جنگیدم. سال ها را در آمیخته ای از عشق و نفرت به شعر زیستم. آن پنجه های نقره فام دور گردنم تنگ تر و تنگ تر پیچید تا آنجا که دریچه ای گشود به قلبم. بعد از آن ما یکی شدیم و جنگی که نزدیک به دو دهه به طول انجامیده بود مغلوبه شد. زندگی روزمره ام با شعر درآمیخته است. دنیا را از پشت عینک رنگی نگاه نمی کنم. چشم هایم را به واقعیت ها نزدیک نگاه می دارم هرچند که چهره ای کریه داشته باشند…. باری، سال ۱۳۴۶ در تهران به دنیا آمدم. روح شاعرانه‌ام اما در اصفهان و همدان پرورش یافت. هنوز هوای خنک صبحگاهان همدان در حیاط خانه پدربزرگم مسرور همدانی گونه‌ام را می نوازد و چهچه آرام پرنده‌ها بر درخت بزرگ اقاقی در گوشم می‌پیچد. پدرم مهندس متالوژی در ذوب آهن اصفهان و مادرم نویسنده نیمه وقت پاورقی‌های مجله اطلاعات بانوان بود که به سردبیری سیاوش بشیری در اصفهان اداره می شد و من و خواهرم تنها فرزندان این خانواده کوچک. تحصیلاتم ،دیپلم ادبی و همچنین دیپلم علوم تجربی از اصفهان، و بعد لیسانس روانشناسی از دانشگاه اصفهان را نیمه کاره رها کردم و در لندن لیسانس مدیریت بازرگانی و حسابداری گرفتم". در سال ۱۹۹۷ میلادی مجموعه ی سروده های او با عنوان" از واژه تا پندار" در لندن انتشار یافت.
همچنین گوش کنید به گفتگوی صدای آمریکا با شیرین رضویان در ۲ بخش
شیرین یزدان‌ بخش (زاده ی ۱۳۲۷ در اصفهان): بازیگر فیلم‌های سینمایی اهل ایران است. وی در چهار سالگی به دلیل شغل پدرش به بهبهان خوزستان نقل مکان کرد. درحال حاضر وی در تهران سکونت دارد. وی تماشاگر پیگیر و حرفه‌ای تئاتر و علاقه ‌مند به موسیقی است، وی به ‌طور اتفاقی و بنا بر درخواست افشین هاشمی، با ایفای نقش در فیلم «لطفاً مزاحم نشوید» وارد عرصه ی بازیگری سینما شد. قبل از حرفه ی بازیگری وی به مدت ۳۲ سال کارمند دولت بود و اکنون بازنشسته ‌است. وی بخاطر ایفای نقش در فیلم ابد و یک روز (۱۳۹۴)، نامزد دریافت جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش دوم زن از سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجر شد.
شیرین بینا (زاده ی ۲۹ مرداد در مرند): بازیگر زن تاتر، سینما و تلویزیون ایران است. شیرین بینا از سال ۱۳۷۲ با بازی در فیلم «تیک تاک» فعالیت سینمایی خود را آغاز کرد. نام اصلی وی شیرین صدق گویا می‌باشد و بینا نام خانوادگی همسر اوست که وی این نام را به عنوان نام هنری خود انتخاب نموده‌است. به علت آنکه خواهر وی نیز بازیگر است و از اسم صدق‌گویا (نگین صدق‌گویا) استفاده می‌کند، وی از نام فامیل «بینا» استفاده می‌کند. شیرین بینا دارای مدرک لیسانس علوم تربیتی از دانشگاه آزاد است. او برای بازی در فیلم تیک تاک، نامزد دریافت جایزهٔ بهترین بازیگر نقش دوم زن در دوازدهمین دورهٔ جشنواره ی فیلم فجر شد.
شیرین آقا رضا کاشی: با نام هنری شیرین آقا کاشی: بازیگر سینما و متولد تهران می‌باشد. وی فعالیت‌ های هنری خود را از اوایل دهه ی ۹۰ آغاز کرد و با ایفای نقش "عصمت" در فیلم سینمایی « فروشنده » محصول سال ۱۳۹۴ به کارگردانی اصغر فرهادی به شهرت رسید. آقا کاشی تجربه بازیگری در تلویزیون را نیز در کارنامه دارد.
نگارش و تدوین:
دکتر منوچهر سعادت نوری

*
منابع و مآخذ
شیرین ملکه ‌ی پرنفوذ ساسانی: تارنمای ویکی پدیا/ شیرین طهماسب یا شیرین هانتر: تارنمای ویکی پدیا/ تحلیل «شرین هانتر» از شرایط ژئوپلتیک ایران: تارنمای تابناک/ شیرین علم‌هولی: تارنمای ویکی پدیا/ شیرین بختیار: تارنمای ایرانیان ایرون/ شیرین بختیار (نوشته ای به زبان انگلیسی از همین نگارنده): تارنمای ایرانیان/ شیرین عبادی: تارنمای ویکی پدیا/ شیرین نشاط: تارنمای ویکی پدیا و بی‌بی‌سی/ شیرین رضویان: تارنمای رسمی/ شیرین یزدان‌بخش: تارنمای ویکی پدیا/ شیرین بینا: تارنمای ویکی پدیا/ شیرین آقا رضا کاشی: تارنمای ویکی پدیا و تارنمای فیلیسن